ons hotel

maandag 20 februari 2017

Sneeuwloos

De nieuwe tactiek heeft gewerkt: we hebben een nieuwe auto besteld. We moeten er 3 tot 4 maanden op wachten. Deze dealer was waarschijnlijk ook zonder telefoontje vooraf wel iets beter geweest. Het is een hele grote vestiging waar ze veel bedrijfsauto's verkopen, en zo dicht bij Regensburg zien ze natuurlijk ook meer mensen, en meer verschillende soorten mensen. We zijn blij dat de kogel eindelijk door de kerk is, het was een zware bevalling. Het is een Renault Kangoo geworden.

Ondertussen zijn de temperaturen hier zo drastisch gestegen, dat we zelfs 's nachts niet meer in de min gaan. Onze terrasplanten die 's winters in het archief overwinteren beginnen zelfs al knoppen te krijgen. Deze week wordt er veel regen verwacht, dus dat was het dan met de sneeuw. Vorige week was het tenminste nog zonnig, nu zou het ook nog hard moeten gaan waaien. Het is buiten ongezellig grijs.

Bedrijfsmatig zijn de huidige weersomstandigheden (en elke paar uur veranderende verwachtingen) natuurlijk niet bepaald goed voor de omzet. Dit weekend waren we ineens bijna helemaal vol - geen idee waarom eigenlijk - maar voor de rest is het teleurstellend. We zijn allebei een beetje grieperig en dus hangerig, dus in dat opzicht vinden we het niet zo erg dat het rustig is. We zouden meer kunnen doen als we de energie ervoor hadden. De oproepkrachten klagen natuurlijk dat ze zo weinig diensten krijgen, maar dat is helaas het risico van oproepkracht zijn. We gaan net als vorig jaar de laatste 2 weken van maart dicht, dan is er helemaal geen interesse in kamers. Het zwembad gaat dan ook 3 weken dicht.

Vandaag was ik met de kat bij de dierenarts. Ze begint nu echt heel erg oud te worden, en heeft de laatste tijd wat kwaaltjes. We hebben dus even wat bloed af laten nemen, en haar even goed laten doorchecken.

zondag 12 februari 2017

Zak hooi

Wie al langer meeleest, weet dat onze auto erg oud begint te worden. We weten al dat hij volgend jaar niet meer door de APK komt: er zijn problemen met de ophanging, er zit sinds deze week weer eens een kleine steenslag op de voorruit, hij geeft allerhande niet-bestaande elektrische storinkjes, de radiator en de uitlaat zijn niet meer zo goed, hij heeft na deze zomer nieuwe winter- én daarna zomerbanden nodig, en hij heeft natuurlijk de nodige deuken en krassen. We zijn dus al een tijdje aan het kijken voor een nieuwe. We willen een bestelautootje, want we doen regelmatig aan gewichtheffen met kratten bier, flessen wijn, 1000 euro boodschappen bij de groothandel, en de inhoud van de halve bouwmarkt, en het maximale laadgewicht van een normale personenauto redt dat niet.

Afgelopen dinsdag besloten we er echt voor te gaan. Dit was de dag dat we een beslissing zouden gaan nemen. We waren al bij een heel aantal dealers geweest, dus we wisten wat we wel en niet wilden, en welke auto's aan onze eisen voldeden. Pepijn had ook thuis zijn huiswerk al gedaan: online alles met elkaar vergeleken, prijzen en opties uitgevlooid, folders gelezen, recencies bekeken. Bij vorige bezoekjes aan de showrooms voelden we ons niet serieus genomen, dus hebben we ons dinsdag extra netjes aangekleed. We weten dat we er jonger uitzien dan we zijn, we hebben een buitenlands accent, we komen aanrijden in een oud brikkie, allemaal factoren om niet enthousiast te proberen ons een auto te verkopen. We vermoeden ook dat er in Duitsland geen provisieregeling of een andere incentive is voor verkopers om hun best te doen. 80% staat erbij als een zak hooi, en wil je met een foldertje de deur uit sturen. Of ze proberen een hele andere auto te verkopen, waar je als bedrijf helemaal niets aan hebt. Ik had in Amsterdam bij de schoenenwinkel waar ik als student werkte zo'n baas: mensen kwamen heel gericht binnen voor zwarte veterschoenen, en dan probeerde hij ze met bruine instappers de deur uit te laten gaan. Natuurlijk worden mensen dan boos.

Het was weer zover.... We kwamen in Straubing bij de (hele grote) Renault dealer binnen. "Die auto hebben we hier niet staan". We werden naar zijn collega van de bedrijfsauto's in Steinach gestuurd. Daar hadden ze alleen maar Iveco vrachtwagens. De verkoper stond in eerste instantie niet eens op om ons netjes te woord te staan. "Ik weet niet waarom mijn collega u hierheen heeft gestuurd, ik heb alleen maar vrachtwagens". Hier heeft u een foldertje, als u alstublieft maar zo snel mogelijk weer weggaat...

Ford dealer dan maar. Na wat bladeren in een foldertje riep de verkoper: "de auto die u wilt, bestaat niet met die opties". Die auto met precies die opties hadden we in Cham al bij de Ford dealer gezien, die overigens ook niet echt enthousiast was om ons een auto te verkopen. We mochten er niet in proefrijden, er werd ons een compleet ander type auto voor een proefrit aangeboden. Die verkoper was in ieder geval al iets beter dan die in Regensburg. Bij de Ford dealer daar hebben we in de showroom in die auto gezeten, de bank ingeklapt en uitgeklapt, enz, en daar kwam niet eens iemand naar ons toe, en toen we wat wilden vragen was iedereen verdwenen. Je zal toch eens met een klant moeten praten als verkoper, dan wordt je dag toch wel heel erg zwaar.

Dan maar naar Mercedes. Daar waren we de week ervoor ook al in Cham geweest, de persoon die erover ging was er niet, maar hij ging ons terug bellen... yeah right.... nooit gedaan... Bij Mercedes in Straubing was het de eerste keer dat we serieus werden ontvangen, dat de verkoper met ons meedacht en de juiste vragen stelde, hij met ons mee naar buiten liep en ons alle mogelijkheden liet zien, we op een stoel gezet werden met wat te drinken, en alle opties en prijzen werden besproken en doorgerekend. De auto voor de proefrit was op dat moment even niet beschikbaar, maar anders was de kans groot geweest dat hij ons een auto had verkocht. Nadeel: die auto is duurder dan andere merken. Je betaalt voor de ster op je voorkant. Bouwtechnisch is hij echter gelijk aan de veel goedkopere Renault, hij komt uit dezelfde Franse fabriek.

Pepijn stelde voor naar Deggendorf te rijden, waar een hele grote Fiat/Ford dealer zit. Nou, dat hadden we gewoon kunnen laten, want daar zat in de glimmende designer showroom een enorme zak patat. Hij kon ons eerst niet te woord staan, want "hij moest eerst even zijn emails afschrijven". In elk geval had de zak patat na doelgerichte vragen wel een folder waarin het model (met openslaande deuren achter plus de toch wel gewenste achterbank) stond wat wij willen. Een ander was misschien nu pro-actief geworden en hij had natuurlijk met ons kunnen gaan zitten. Hij wist uit ons gesprek: we willen over een paar maanden een nieuwe auto in ontvangst nemen dus we moeten die nou toch eens gaan bestellen. Maar nee, niets van dat alles, hij deed weer eens lekker neerbuigend en we liepen zonder offerte de showroom uit.

Nog 1 poging dan, want het begon al donker te worden. Kwart over 5 kwamen we bij de Renault dealer in Deggendorf aan. Die hebben ons 11 jaar geleden al eens stug geprobeerd een auto te verkopen die in het geheel niet geschikt was (als je een diesel stationcar zoekt ga je niet ineens voor de benzine compactauto), maar misschien werkt die sufferd daar niet eens meer. Officieel was de dealer tot 18 uur open, maar we troffen alleen nog het hoofd werkplaats aan, die ons vertelde dat het verkoopteam standaard om 16 uur naar huis ging. Zucht.... niet weer..... Misschien was dat echter wel een geluk bij een ongeluk. Deze meneer kon glimlachen, had kennis van zaken en een klantgerichte instelling. Hij wist precies welke versie welke opties had, kwam met een folder en een prijslijst waarin hij dat alles deskundig aanwees. Hij pakte even zijn jas en de sleutels en liep met ons mee naar een wat oudere Kangoo. "Sorry, hij is wat ouder en niet zo netjes, het is de leenauto van de werkplaats, maar dan kunt u in ieder geval er even in zitten, en even rustig kijken". Hè, hè.....iemand die begrijpt dat iemand misschien echt een auto wil kopen.... Ondertussen bleef hij zich verontschuldigen dat hij niet van het verkoopteam was. Onze reactie: "u bent beter dan 90% van de verkopers die we in de afgelopen weken gezien hebben!"

We hebben dus nog steeds geen auto, en ook nog steeds niet proefgereden. Morgen gaan we maar even rondbellen, zodat een dealer wéét dat we er de dag erna aankomen. Misschien helpt dat. We hebben al gezien dat er in Obertraubling een dealer is die zowel Ford als Renault verkoopt. Als hij ze nou even naast elkaar zet, en we kunnen beiden vergelijken, dan is de kans groot dat hij ons een auto verkoopt. ALS de verkoper geen zak hooi is en hij er zin in heeft, tenminste......

woensdag 8 februari 2017

Je bent uitgenodigd

We zijn hier al bijna 11 jaar, en in veel opzichten totaal geintegreerd, maar aan sommige dingen kan ik nog steeds niet wennen. We kregen een mailtje: "Collega X gaat met pensioen en geeft het bedrijf over aan zijn zoon. Om deze overgang te vieren, zijn we allemaal uitgenodigd om zondag te komen eten". Wat denk je dan als je dit leest? Oh wat leuk: vieren, uitgenodigd, hij geeft een klein feestje of receptie!

Ondanks dat wij wel beter weten, moet ik zeggen dat ik met mijn duffe kop er eerst weer niet te veel over na dacht. Zondag deden we onze jas aan om erheen te gaan, en toen kwam Pepijn met de vraag "Ik heb niet zoveel geld in mijn portemonnee, heb jij geld bij je?" Ik wilde al vragen hoezo, toen het mij ineens begon te dagen.... Als je in deze regio wordt uitgenodigd, is het de bedoeling dat je voor jezelf betaalt...... Zelfs als je uitgenodigd bent voor een bruiloft, moet je in het restaurant of op de receptielocatie ALLE drankjes en al het eten zélf betalen. Je mag blij zijn als je een glaasje bubbels of zo kado krijgt.

Wij kregen helemaal niets kado ......nog geen schnaps, nog geen welkomstdrankje, nog geen toastje, nog geen mandje brood.... Je moest gewoon bij die collega van de kaart bestellen, en gewoon alles betalen. De tafel was niet feestelijk gedekt, het grote licht was aan, op de achtergrond dreunde een voetbalwedstrijd, het eten was slecht, en er zaten gewoon andere restaurantgasten aan andere tafels te eten. Als je als gast een kopje thee in een restaurant na de maaltijd besteld, verwacht je ook geen theezakje van de Lidl. Een tweede kopje was niet mogelijk, want toen waren de theezakjes op. Er is een reden dat we daar nooit eten, het eten is gewoon nooit erg goed, en de ambiance is niet erg sfeervol. Toen na het eten de asbakken op tafel kwamen en de ruimte blauw gezet werd (je mag in Beieren helemaal niet binnen roken in een restaurant), zijn we maar naar huis gegaan. De volgende ochtend hadden we flink buikpijn van het convenience-eten uit een pakje. We hebben onze plicht weer gedaan, en met de andere collega's uit Lam was het in ieder geval redelijk gezellig. Gisteren zijn we gezellig met z`n tweeen uit eten geweest in een kwaliteitsrestaurant, waar het eten en de sfeer wel goed zijn.

Ik vroeg aan onze Tsjechische medewerkster hoe dat in Tsjechie zat. Die zei dat het net als in de rest van de wereld was, dat als het woord "uitgenodigd" wordt gebruikt bij de vraag om te komen eten bij iemand of uit eten te gaan met iemand, dat je dan uitgenodigd bent, tenzij er van te voren duidelijk gesproken is over de rekening delen of zelf iets meebrengen.

vrijdag 3 februari 2017

Februari

Ineens zag ik dat ik al een maand niets gepost had. We waren natuurlijk 2,5 week dicht en niet thuis, en de afgelopen week hebben we hard gewerkt. We zijn er weer moe van.

Meteen bij thuiskomst werden we geconfronteerd met een afgeslagen verwarming. Het heeft heel wat werk gekost door de monteur om alles weer aan de gang te krijgen. De pomp van de verwarming was vastgelopen waardoor hij was uitgevallen. Gewoon domme pech, de pomp dateerde als uit 1979, en het was ook gebeurd als we wel thuis waren geweest. Nu was de verwarming van 1 kamer een beetje aangevroren en was de douchekraan daar kapot gevroren, maar gelukkig viel het mee.

We werden afgelopen woensdag door de Telekom omgeschakeld op een nieuwe telefoonverbinding. De analoge telefoondiensten worden in onze regio opgeheven, daarvoor krijgt iedereen VoIP. Dat dat in veel gevallen niet goed ging, hadden we al gehoord, en ja hoor, we hebben meer dan 24 uur zonder telefoon gezeten. Internet stond ook een dag lang aan-uit te flipperen. Zo geweldig, die nieuwe techniek. We moesten een nieuwe dure router kopen voor VoIP terwijl de oude nog perfect werkte, een duur grapje. Toen bleken we weer een andere nodig te hebben vanwege onze telefooncentrale. Nu doet alles het gelukkig, maar het was even zweten.

Dan hebben we een zeurkous in huis die iedere dag een nieuwe rare allergie verzint. Ze weet alleen niet hoe de stoffen heet waar ze een probleem mee zegt te hebben. Erg raar, iemand die zoiets heeft, kan het altijd uitleggen. Wij hebben gisteren onomwonden gezegd dat ze beter ergens anders kan gaan eten, aangezien wij het risico niet kunnen nemen, en wij ook door de combinatie van verschillende allergieen niets zinvols aan kunnen bieden. We willen alles voor iemand koken, we hebben ook al veel ervaring zonder gluten, lactose, bepaalde eiwitten, vlees, of noten te koken, of zelfs een combinatie daarvan, maar dan moeten we het wel duidelijk van te voren weten.
Vanmorgen had ze ineens weer een nieuwe allergie. Pepijn heeft toen een duidelijk gesprek met mevrouw gehad wat er nou precies aan de hand was, waarbij ze toegaf dat ze over alles had zitten liegen, en alleen maar interessant wilde doen. We hebben daarop de speciale hypoallergene broodjes (geen lactose, geen gluten, geen noten, geen andere allergenen), die heel erg duur zijn, op de rekening van de gast geboekt. Als mensen echt wat hebben, laten we ze natuurlijk niet betalen voor lactosevrije melk of glutenvrij brood. Het is voor die mensen al vervelend genoeg als je zo op vakantie moet. Maar die gasten hebben zowiezo altijd wat bij zich, en melden het vantevoren duidelijk aan. Het was al verdacht dat die mevrouw zelfs geen crackertje of reepje bij zich had, en dingen ging zitten eten waarvoor ze zogenaamd allergisch was.
Wij vinden h
et een nieuw dieptepunt dat gasten interessant  gaan zitten doen over ziektes die ze niet hebben, zonder enige schaamte toegeven dat ze daarover liegen, en daarmee de geloofwaardigheid van mensen die echt wat hebben onderuit halen. We kennen genoeg mensen die echt een heftige allergie hebben, en zonder goede voorbereidingen en afspraken eigenlijk niet met vakantie kunnen. 

Vanaf overmorgen zou het hier weer zwaar gaan sneeuwen, en zouden we weer Siberisch koude temperaturen krijgen. Aankomende week zijn we bijna leeg, want sneeuw wil iedereen, maar het mag vooral niet sneeuwen of koud zijn tijdens het verblijf.