ons hotel

zaterdag 18 juni 2016

Creditcardfraude

Ik zeg het wel vaker.... we moeten helderziende worden....
Vorige week kregen we een last-minute boeking via een online boekingsportaal waarvan we gelijk een raar gevoel bij hadden. Geen idee waarom: een single en een double niet-roken voor die avond, normale naam van een Duitse vrouw, normaal adres in Duitsland, creditcardnummer klopte. De vrouw had een zogenaamde "Hot Deal" geboekt, waarbij je een goedkopere prijs betaald omdat je een boeking maakt die je niet meer kunt annuleren en die meteen van je creditcard wordt afgeboekt. Het geld is dus meteen na boeking geind.

Een paar uur later stonden er 2 hele vage vrachtwagenchauffeurs voor onze balie, sterk naar zweet en de hele Marlboro-fabriek ruikend. Met een sterk accent: "Er is een kamer voor ons geboekt". Dat bleek dus die reservering te zijn. Geen 3 personen, slechts 2, ook geen niet-rokers, en geen vrouw te bekennen. Wie is mevrouw S. dan? Ja, dat is onze bazin, die komt nooit mee, doet dat altijd zo. Tsja, dat gaat dus zo niet. Iedereen kan wel zeggen dat hij voor die kamers komt, wat als de echte mevrouw S. straks ineens komt? Bovendien is het bij dit soort reservering zo dat de bezitter van de creditcard er wel bij dient te zijn, helemaal bij een last-minute, waarbij niet meer gecheckt kan worden of het creditcardnummer niet gehackt of geskimmt ist. Probleem is namelijk dat mevrouw S. maar "creditcardfraude" hoeft te roepen en dat ze nooit in ons hotel was, Mastercard meteen het geld terug stort, en wij hebben gratis 2 kamers weggegeven. De desbetreffende mannen zitten dan al lang en breed weer in Moldova. Je kunt bij dit boekingsportaal ook een bedrijfsnaam opgeven, en ook de namen van de aanreizende personen, dan was het nog halverwege ok geweest. Dat was allemaal niet ingevuld. Of je bent dus heel dom, of juist heel erg slim.

Die jongens begonnen dus die vrouw bellen, Pepijn kreeg de mobiel in de hand gedrukt, en werd aan de telefoon door een of ander ordinair wijf voor rotte vis uitgescholden. Zij zei mevrouw S. te zijn en een bedrijf te hebben, en dat dit nóóit ergens een probleem was. Fantastisch leuk zo'n baas, vooral toen die jongens tegenover mij bekenden dat dit al het derde hotel in een week was waar ze deze issues hadden. Pepijn had een simpel voorstel, wat wij bij hotels in Amsterdam geleerd hebben: kopieer de voor- en achterkant van de orginele creditcard, maak een kopie van de ID-kaart of paspoort van dezelfde persoon, en schrijf even op de kopie dat je toestemming geeft voor een afboeking voor dhr X en dhr Y, en fax of email dat even. Twee minuutjes werk, en het is geregeld. Ieder bedrijf heeft toch minimaal een fax of een scanner. Dat ging ze allemaal niet doen, wij gingen ze gewoon nu een kamer geven, en met de mededeling "ik trek je kop eraf" gooide ze de telefoon erop. Tsja, jongens, het is bijna 22 uur, sluitingstijd van de receptie, dus wij hebben ondertussen gewoon geen andere mogelijkheid dan jullie de deur te wijzen.

Toen belde het callcentre van het boekingsportaal. De vrouw had ze gebeld met de mededeling "dat het hotel weigerde haar in te checken." De medewerkster hoorde Pepijn even aan, het was duidelijk dat mevrouw S. haar maar wat op de mouw had gespeld, en zei "U heeft helemaal gelijk, u staat volledig in uw recht om deze mensen de deur te weigeren. Dit kan zo niet". Uiteindelijk zijn we er met de reisorganisatie uitgekomen dat zij de boeking in hun systeem annuleerden, ons geen provisie in rekening gingen brengen voor deze boeking, wij de creditcardafboeking terug zouden storten naar mevrouw S., en alleen tegen onmiddellijke contante betaling de twee heren alsnog zouden accepteren. Die jongens waren echt wel te goeder trouw, die konden er duidelijk niets aan doen, en hebben zich ook keurig gedragen en de kamers heel netjes achtergelaten. Zelfs de fles mineraalwater uit de gastenkoelkast hebben ze netjes betaald.

Na deze hele toestand heb ik mevrouw S. en het bedrijf op de vrachtwagen even gegoogled. Al snel werd duidelijk dat dat ook dubieus was. Ze werkt helemaal niet voor het opgegeven bedrijf. Wel heeft ze een parketlegfirma, die geregistreerd is als Limited-company in een verlopen kantoorpand in Liverpool. De openbare bedrijfsgegevens van dat engelse bedrijf beloven ook niet veel goeds: duidelijk een brievenbusfirma, ontelbaar veel directeurswisselingen, rare financiele handel en wandel, waar zij al jaren een prominente rol in speelt. Wat zei ik? We moeten helderziende worden!!

vrijdag 10 juni 2016

Houthakkers

Ken je dat grappige liedje "I'm a lumberjack and that's ok"? Deze week hebben we veel bosbouwers, boswachters en houthakkers in huis. In Roding is de grootste bosbouwbeurs van Europa, en ondanks dat het meer dan 50 km weg is, zit de hele regio van woensdag tot zondag vol. Gisteren hadden we maar 1 kamer die hier niet voor de beurs waren. Veel grote stoere mannen in huis dus, er zijn er maar een paar met vrouw gekomen. We zijn een beetje doorgedraaid, gisteren is het erg laat geworden, wel was de bieromzet erg leuk. Ze zijn echt allemaal ok.

Ik heb nog steeds waanzinnige spierpijn van onze wandeling van dinsdag. Het was echt niet zo ver of zwaar voor ons doen, maar ik heb ernstige moeite met trap lopen en ik moet met een vorkheftruck uit bed getakeld worden. We zijn naar Engelshütt gelopen, en hebben daar de bus naar Neukirchen genomen. In Walching moet je dan overstappen op de bus de andere kant op, want die rijdt via de Hohen Bogen, en daar wilden we heen. Omdat onze buschauffeur erg langzaam reed, moesten we hard rennen voor onze (normaal erg makkelijk te halen) overstap. De chauffeur heeft ons ook nog €3,40 te veel berekend voor de 2 buskaartjes. Normaal zijn ze hier zo servicegericht, maar deze had er overduidelijk geen zin in.

We hadden nog gratis kaartjes voor de Hohen Bogen stoeltjeslift, maar die waren nog van vorig jaar. We hebben heel erg netjes gevraagd of we er nog iets mee konden, en hadden eigenlijk op niets gerekend behalve misschien een kleine korting of zo, maar tot onze verrassing werden die zonder enig commentaar alle 4 omgeruild voor nieuwe die geldig zijn tot 2017. We hebben er dus nog 2 voor een volgende keer. Kijk, dat is dan wel weer superservice! Boven hebben we na de eerste 1,5 km bij Haus Schönblick eerst op het terras van het uitzicht genoten met een drankje.


Daarna ging de afdaling goed van start, richting Höllhöhe en verder naar Kolmstein. Bij Kolmsteiner Hof hebben we gelunched. Die mensen kennen we erg goed via de Horecabond en dat is ook een superplekje. Daarna zijn we naar huis gelopen via Haibühl. Totaal hebben we ongeveer 13-15 km gelopen.

We zijn daarna nog in de auto gestapt naar Cham omdat we buitentapijt voor de balkons hadden gezien. De tegels op de balkons werden nu toch wel een beetje aftands, dus voor de zomer moest daar snel wat aan gebeuren. Aangezien we zo vol zijn, kun je niet met de drilboor gaan hakken en breken. Dit is een erg sjieke en snelle oplossing.


Volgende week hopen we weer in een kamer te kunnen verven. Dat moet tussen de bedrijven door ook gebeuren. Pepijn heeft bij zijn laatste bezoek aan Nederland weer een aanbieding spotjes op de kop getikt (lampen en gloeilampen zijn in NL veel goedkoper), en dezelfde spotjes die we in de halletjes van de kamers hebben, komen dus nu ook in de gang. Eindelijk de jaren 70 lampen eruit! Punt is alleen dat we dat heel precies moeten timen, want de stroom in de hele gang en de kamers boven moet er dan af, dus dat kan niet als er gasten thuis zijn. We hebben ook nog zoveel ander materiaal liggen voor geplande klussen, en er is nog zoveel wat we willen doen, maar we hebben gewoon te weinig uren in de dag. Ook de tuin blijft veel werk vragen: het is op dit moment broeierig weer, dus alles groeit als kool. Dit jaar hebben we besloten in het najaar niet lang of ver op vakantie te gaan, maar in november even lekker voortgang te maken met klussen. Vorig jaar hebben we een droomvakantie gehad, maar dat zit er logistiek en financieel natuurlijk niet ieder jaar in.