ons hotel

zaterdag 31 januari 2015

Raar weekje

Het was een rare week. Pepijn moest (weer) naar Nederland vanwege een uitvaart van een familielid, en ik zou het fort hier bewaken maar ik had een zware griep. Zo kom je nooit in Nederland, en zo was Pepijn er 2 keer in 2 weken. Hier was het gelukkig ondertussen rustig, want ik was toch wel behoorlijk uitgeschakeld. In totaal ben ik 4 dagen mijn bed bijna helemaal niet uitgekomen, en heb 2 dagen daarna nog enorm lopen kwakkelen. Dan merk je weer wat voor toppersoneel je hebt, geweldig gewoon. Zonder mijn toppertjes, die mij gewoon echt naar bed hebben gestuurd, had ik het niet gered. De dinsdag hebben we altijd Ruhetag, en de woensdag heb ik het restaurant ook dicht gehouden. In mijn eentje 's avonds koken en bedienen had met de weinige gasten best gekund onder normale omstandigheden, maar ik kon niet op mijn benen staan van de koorts. De gasten hadden er over het algemeen wel begip voor. We hadden deze week ook een aantal repeaters, die hebben mij natuurlijk wel eens actiever en gezonder gezien bij vorige gelegenheden.

Vanaf donderdag ging het gelukkig beter met mij, de grieperigheid is nog steeds niet helemaal weg. Pepijn heeft best wel moeite gehad om vrijdag weer naar huis te komen, gisteren was het zwaar rijden met sneeuwval, vakantieverkeer en overal ongelukken. Hij heeft er uren langer over gedaan dan normaal. Ik was blij dat hij weer veilig thuis was. 

We zitten hier ondertussen in een winterwonderland. De pistes zijn allemaal open, en de langlaufloipes zijn allemaal geprepareerd. De boekingen voor februari lopen best aardig, maar gezien het ideale wintersportweer zouden we eigenlijk meer verwachten.

Dan nog even de lacher van deze week. Een gast zegt bij het uitchecken tegen mij: "Als het een gast zijn verjaardag is tijdens zijn verblijf in het hotel, mag hij toch verwachten dat het hotel een kado voor hem koopt". Oh ja joh? Ja, we wisten het wel niet dat er iemand jarig was, en hij had ook zelf een week lang niets gezegd, maar hij verwachtte wel dat we telepathisch zijn.

vrijdag 23 januari 2015

Maar het is toch hetzelfde hotel?

Het is laagseizoen. Op weekdagen is het heel erg leeg (gisteren zelfs helemaal leeg), en in de weekenden zitten we maximaal op iets van 40% bezetting. De aankomende week zou het heftig moeten gaan sneeuwen, dus dan wordt het vast beter.

Met het laagseizoen krijg je ook laagseizoengasten. Altijd een bron van ergernis en vermaak, wie langer meeleest weet dat er weer iets legendarisch komt. We kunnen weer een boek schrijven. Vandaag had Pepijn er eentje aan de telefoon...tjonge jonge jonge.....

We hadden begin december al een boeking gekregen via Expedia voor eind februari voor 2 balkonkamers. Dat is een touroperator waar mensen bij boeking al betalen, en wij krijgen het geld dan pas vele weken nadat de gasten hier geweest zijn. Ook zijn zij erg duur qua provisie. Dat is allemaal wel vervelend, maar anderzijds weet je dat je betaald wordt, ook als iemand niet komt. Vandaag belde er een mevrouw helemaal over de zeik op met een lang en warrig verhaal. Pepijn kon er geen touw aan vastknopen. Ze klaagde dat ze een reservering voor ons hotel had gemaakt, en dat er geld van haar creditcard was afgetrokken door Expedia. Als je daar bij een boeking je creditcardnummer intypt en daarna op "nu betalen" drukt, dan moet je niet verbaasd zijn als dat geld dan ook daadwerkelijk van je kaart wordt afgeschreven. Wat is hier moeilijk aan? Als je het daar niet mee eens ben, dan moet je niet het hotel bellen, maar de reisorganisatie of je creditcard maatschappij. In beide gevallen heb je ook geen poot om op te staan, want je hebt iets gekocht en dat betaald.

Vervolgens zegt ze tegen Pepijn: "ja maar hoe moet ik nu mijn voucher aanrekenen?". Euh....welke voucher?.... Ze bleek van een hele andere aanbieder al een voucher te hebben voor 1 standaardkamer (dus niet 2 balkonkamers). Ja maar, dat was toch voor ons hotel, dus dan kon ze toch bij ons hotel ter plaatse die twee duurdere balkonkamers van Expedia afrekenen met de goedkopere voucher van die andere reisorganisatie (die niets met Expedia te maken heeft en daar ook geen zaken mee doet) voor 1 standaardkamer. Er valt hier echter helemaal niets af te rekenen, ze heeft Expedia al betaald, en die andere reisorganisatie ook. Wat Pepijn ook probeerde, hij kreeg het niet uitgelegd waarom dat toch niet kon. Het werd echt een hele bizarre conversatie.

Pas toen hij het via een omweg uitlegde, ging er een heel vaag lampje flakkeren. "Mevrouw u kunt toch niet met een waardebon van V&D bij de Bijenkorf afrekenen, ook al verkopen beide bedrijven hetzelfde artikel, en al helemaal niet voor iets wat u zelf al helemaal met uw creditcard betaald heeft?" "Ah ha....OK......ja maar....waarom niet??" Zucht...dit wordt nog een heel spannend verblijf......Nou ja, zij heeft Expedia betaald, Expedia betaalt ons, en voor de rest mag die mevrouw het zelf uitzoeken.

zaterdag 17 januari 2015

Hema is ook niet meer wat het was....

Inmiddels zijn we al weer een paar dagen thuis en weer vol in bedrijf. Donderdag mocht ik meteen weer naar mijn grote vriend de tandarts, om de laatste wortelvulling af te maken. Natuurlijk was er ook weer een kroon aan het wiebelen, dus die kon ook gelijk geplakt worden. Hij heeft ook al gelachen over de grap die ik met de tandarts in Amsterdam had: andere mensen hebben een wekelijkse hobbyclub, ik ga iedere week naar de tandarts.

Verder had ik deze week weer de leuke pijn in mijn buik, die sinds een paar maanden iedere maand op gezette tijden lijkt terug te komen. Het is dus definitief geen blindedarm, maar eerder toch weer endometriose. Ik heb natuurlijk ook een overgevoeligheids-probleem met pijnstillers, dus ik kan niet achteloos maar wat nemen tegen de pijn. Maar je moet op een gegeven moment toch wat. De beslissing tot zelf dokteren lijkt zijn vruchten af te werpen: in Nederland zijn de pijnstillers bij het Kruidvat erg goedkoop, in vergelijking met Duitsland wel 1/6 of 1/8 van de prijs. Ik heb dus van alle mogelijke soorten pijnstillers in het schap 1 doosje gekocht. Ik voel snel genoeg na 1 of 2 pillen of mijn maag en darmen die niet moeten, en dan zijn de nederlandse tabletten goedkoop genoeg om het hele doosje weg te smijten. Gisteren heb ik dus heel voorzichtig een pijnstiller genomen, en ben vervolgens 10 uur heel blij pijnvrij geweest. Na veel wikken en wegen (angst voor darmproblemen) heb ik er gisteravond toch nog een genomen en heerlijk geslapen. Vandaag heb ik niet eens meer iets nodig gehad, dat is echt een unicum. Experiment geslaagd.

Op dit moment is het redelijk rustig in het hotel. Het sneeuwt lichtjes, maar niet genoeg voor die-hard langlauf. We zijn nog verrast over de opkomst dit weekend, doordeweeks is het aankomende week echt heel magertjes. We nemen de mogelijkheid waar goed te slapen, de boekhouding te doen en een aantal medewerksters op nieuwe taken in te werken. We willen graag alle medewerksters op zowel kamers als ontbijt ingewerkt hebben, dan kunnen ze elkaar helpen als de een het druk heeft en de ander niet, het rooster schrijven of vervanging bij ziekte regelen wordt een stuk makkelijk, en ze lijken allemaal de afwisseling erg leuk te vinden.

Op de vraag wat Nederlanders in den vreemde het meeste missen, is steevast het antwoord: De Hema. Er bestaat zelfs een boek: "ik mis alleen de Hema"met interviews van geemigreerden. En het is echt zo, zo'n winkel als de Hema, die is er in het buitenland niet. Wist je dat in Frankrijk en Engeland de Hema's als paddenstoelen uit de grond schieten? In Nederland was ik natuurlijk even bij de Hema, en heb er kousen gekocht. Die had ik al een tijdje nodig, in onze regio verkocht mijn vaste adresje ze niet meer, en die van de Hema waren vroeger altijd goed. Ik ben binnen 12 uur al aan mijn tweede paar bezig, ze zakken namelijk enorm af. Nou zeg....de Hema is ook niet meer wat het was.... Ik kijk maandag wel even in Regensburg of Cham als ik toch naar de groothandel en de accountant ga voor een beter alternatief. Deze kunnen zó de vuilnisbak in.

dinsdag 13 januari 2015

In Nederland

We zijn even een paar daagjes in Nederland. Vrijdag zijn we hierheen gestormd. Mijn hemel, wat een storm! Op een gegeven moment waren we ongeveer op de helft en begonnen we ons af te vragen of we dat wel in 1 dag gingen halen. Een gedachte die we in 9 jaar heen en weer rijden nog nooit gehad hebben. Gelukkig was het niet druk op de weg, want je had de naastgelegen rijbaan af en toe ook nodig. We hebben ook regelmatig even moeten stoppen om uit te hijgen en bestuurder te wisselen, het was hard werk voor concentratie en armen.

Zaterdag was het nog steeds waardeloos weer, dus hebben we bij Natascha's ouders de gezelschapsspellen uit de kast gehaald. Dat was erg gezellig, dat hadden we al heel lang niet gedaan. 's Avonds hebben de ouders ons getrakteerd op een etentje bij het wokrestaurant, iets wat wij bij ons in de buurt niet echt hebben.
Zondag hebben we met onze vrienden in Leiden afgesproken. Een aantal wonen er of moesten er toch zijn, en het was een prima punt halverwege voor diegenen die uit Amsterdam, Zoetermeer, Utrecht en Rotterdam moesten komen. Gelukkig kon bijna iedereen, en het werd een hele gezellige avond. Eerst borrelen bij het biercafe, daarna Cajun Soul food. Maurits en Karolien hadden het prima georganiseerd. Een aantal mensen moesten al weer redelijk op tijd  naar huis, vanwege werk/problemen met OV, met een klein groepje gingen we nog even terug naar het biercafe voor een afzakkertje. We waren het er allemaal over eens dat het wel te kort was.

Op maandag zijn we naar de ouders van Pepijn gereden. Nog steeds was het weer waanzinnig nat en stormachtig. 's Middags, toen de vader van Pepijn even buiten de deur was vanwege hobby, besloten wij met z'n drieen ook nog even weg te gaan. Waarom weten we niet eens meer, maar op het tuinpad besloot de moeder van Pepijn dat ze toch nog even terug naar binnen wilde. Oeps.....de voordeur wilde niet meer open. We hebben alles geprobeerd, maar het slot had er geen zin meer in. Bij de Hubo om de hoek (goud waard zo'n buurtwinkel) zijn we hulp gaan halen. Een uur later was de beste man nog steeds bezig het slot uit te boren. Conclusie: als inbreker zou ik een ander huis uitkiezen. De vader van Pepijn was al terug toen het slot eindelijk open wilde. En een gezellige middag dat we gehad hebben, zo kleumend voor de deur! Vandaag is de slotenmaker er weer, nu om definitief een werkend slot te plaatsen. Ondertussen regent en stormt het vrolijk verder. Morgen moeten we al weer op huis aan.

De beslissing om deze week naar Nederland te gaan, bleek uiteindelijk de juiste. We hadden al geen boekingen, en met dit weer was er ook niets bijgekomen. De dag dat wij gingen rijden, werden de kabelbanen en de skipistes gesloten vanwege de storm en dat is het hele weekend zo gebleven. Bovendien was het 9 graden in de plus, dus qua skieen zou het niets geweest zijn. Vanaf donderdag gaan de temperaturen weer naar beneden en gaat het weer sneeuwen. We gaan op vrijdag weer open, de timing is dus perfect.

maandag 5 januari 2015

We leven nog!

Ieder jaar is dit de zwaarste periode van het jaar. We hebben weer een ouderwets drukke kerst- en oud&nieuw tijd achter de rug. Wie langer meeleest, weet dat dat ieder jaar zo is. Dit jaar liep alles weer op rolletjes, inmiddels zijn we natuurlijk oude veteranen die voor iedere avond met z'n tweeen tot wel 90 gerechten koken en uitserveren plus drankjes de hand niet meer omdraaien. Ook hebben we een dream-team aan medewerksters, wat een inzet, super gewoon! Toen er eentje wegens én een sterfgeval én een schoonvader aan de hartbewaking helemaal doorheen zat, heeft de rest verordoneerd dat zij voor haar zouden komen werken (op Nieuwjaarsdag en in het weekend, hè!) en dat zij thuis ging blijven. De complimenten van de gasten over het eten, de schoonmaak en de vriendelijke service waren weer legendarisch. Het blijft altijd leuk. Inmiddels is het een echte absolute uitzondering als iemand niet tevreden is, en ik moet eerlijk zeggen dat dan toch vaak ligt aan verkeerde verwachtingen, of een niet voor die persoon geschikt hotel boeken.

Toen de skipistes de 24ste nog niet open waren, hebben we 'm wel even geknepen. Oh nee...niet weer een herhaling van vorig jaar.....dat had ons als regio zo'n imageschade berokkend, daar hadden we nog jaren last van gehad. De nacht van eerste op tweede kerstdag begon het als een waanzinnige te sneeuwen en tot nu toe is het niet opgehouden. Pepijn ligt nu doodmoe even in bed na dagen lang sneeuw scheppen. Het is wel mooi, zo wit.....

Deze foto is  na 1 nacht sneeuw op tweede kerstdag genomen, inmiddels is het nog meer:


Morgen checken de laatste gasten uit, en dan zijn we leeg. Dat is andere jaren ook zo geweest, vorig jaar was de eerste keer dat we de week na Driekoningen echt dicht waren. Na 6 januari heeft er niemand meer vakantie, iedereen is terug naar school en werk, en geld en vakantiedagen zijn opgemaakt met de feestdagen. Met enig geluk heb je dan de weekenden 1 of 2 kamers in huis en ben je door de weeks leeg, de moeite van het stoken en het indelen van personeel niet waard. Eind van de week gaan we een paar daagjes naar Nederland. Even langs bij ouders en vrienden. We zijn doodmoe, het is eigenlijk te kort, en we zouden eigenlijk thuis moeten blijven, maar we hebben er zo'n zin in.

De boekingen beginnen voor de tweede helft van januari en voor februari goed te lopen, hopelijk blijft de sneeuw fijn liggen. Zelfs de lager gelegen langlauf-loipes zijn inmiddels allemaal geprepareerd en volgens het sneeuwbericht van vandaag is de toestand van de pistes en loipes "zeer goed tot uitstekend". De komende weken zouden we volgens het weerbericht de ideale situatie moeten krijgen dat het op de pistes goed doorsneeuwd, maar bij ons in het dal niet.