ons hotel

vrijdag 29 maart 2013

Voer voor een roman

Voor wie denkt dat wij fijn een leuk weekje vrij gehad hebben...dream on...We kunnen een boek schrijven. Vooral met leveranciers hebben we een hoop ellende gehad, en toen belde ook nog een van onze nieuwe medewerksters op met de mededeling dat ze gewoon maar even een andere baan had aangenomen en dat ze dus niet meer kwam, en dat ze 2 dagen later haar ingeroosterde diensten met Pasen dus ook maar niet kwam werken. Ja, mensen zijn ook zo fatsoenlijk tegenwoordig....We beginnen dus nogal moe aan een enorm hectisch weekend, met veel te weinig personeel. Het logje is daarom ook erg kort, de roman over de afgelopen week schrijven we na het weekend wel.

donderdag 21 maart 2013

Lui

Gistermiddag zijn we na het vertrek van de gasten en het personeel eerst in bed gevallen en hebben de hele middag geslapen. Daarna hebben we heel culinair verantwoord kroketten en patat in de friteuse gegooid, een keertje niet ingewikkeld te hoeven koken is ook wel eens leuk. Pepijn heeft met de beentjes op de koffietafel in zijn eigen bibliotheek een boekje zitten lezen, terwijl ik languit op de bank de grootst mogelijke onzin op tv heb liggen kijken. En ineens was het toch wel heeeel erg laat.

Vanmorgen hebben we een gat in de dag geslapen. Vanavond is de borrel van Internations in Regensburg, alle tijd om er rustig heen te rijden en we kunnen zo lang blijven als we willen. Morgen na het uitslapen komt vriend Alwin, zijn kamer staat al klaar. Dan kunnen we ook wat nuttige dingetjes doen terwijl we op hem wachten, Pepijn wil nieuwe kroketten draaien, terwijl ik een soep voor de nieuwe kaart maak. Misschien dat we 's avonds dan weer in Regensburg zijn vanwege de Beierse band van de Internations-kennis.

Ondertussen roert buiten maart zijn staart. Het heeft de afgelopen dagen flink gesneeuwd, maar de temperaturen zijn nu weer boven nul en dus is alle witte poedersuiker al weer weg. Het is hier grijs en gisteravond regende het flink. Saai weer, en dus ook een totaal gebrek aan animo van toeristen. Pasen loopt goed, nu al 75% vol, met nog een week te gaan met de boekingen. Als we weer open gaan, kan gelijk de beuk er dus weer in. We hebben deze week onze nieuwe ontbijtmedewerksters een dagje ingewerkt, dan vallen ze er niet zo koud in met de feestdagen. Beiden lijken een goede nieuwe aanwinst te zijn. De ene moet nog een beetje los komen, die is nog wat zenuwachtig. Jutta blijft, en wil naast haar eigen tearoom dit jaar ongeveer 2 dagen per week bij ons werken, dus het ontbijtteam is weer compleet.

Beide sollicitanten voor de functie van kamermeisje zijn zondag niet komen opdagen voor het gesprek. Ach nou ja, je weet dan gelijk hoe serieus die waren, en vooral ook hoe weinig fatsoen die hebben. Tegenwoordig heeft iedereen een mobiel, maar niemand kan meer opbellen om te zeggen dat hij niet komt. Christine wordt het langzaam heel erg zat voortdurend weekend en feestdagen te moeten werken, Sandra blijft voorlopig nog ziek gemeld, we moeten dus nieuwe mensen hebben, dus daar gaan we morgen ook maar weer even achteraan. We hebben contact gezocht met een paar oud-medewerksters, maar die kunnen ons niet helpen (dat wilden ze overigens wel graag). De functie wordt toch maar weer gemeld bij het arbeidsbureau, daar zijn we nooit zo'n voorstander van. Het probleem is dat je vaak onwillige sollicitanten krijgt die verplicht moet komen van het arbeidsbureau. Anderzijds hebben we in het verleden een hele goede kracht gehad die ons via de site van het arbeisbureau had gevonden, dus het kan wel.

zaterdag 16 maart 2013

Vers bloed

We hebben 2 nieuwe medewerksters aangenomen voor het ontbijt. Voordat iedereen denkt "wat veel", de ene wil maar 1 tot 2 dagen per week werken, en de andere 3 dagen. Of onze geopereerde-schouder-medewerkster nog terug gaat komen is onbekend, maar die zou dan de overige dagen  kunnen inspringen. Zo niet, hebben we nog een geschikte sollicitant die we kunnen bellen.
Voor de vacature van kamermeisje lopen de sollicitaties nog niet heel goed. Dit weekend hebben we weer een aantal gesprekken. Er melden zich ook mensen die rare voorstellingen hebben over het werk, de hoogte van het salaris of de werktijd. De mooiste was iemand die solliciteerde als ontbijtmedewerkster, maar die alleen vanaf 14 uur kon werken. Hopelijk komt er morgen wat uit de gesprekken. Heel grappig: er heeft iemand gesolliciteerd met precies dezelfde voor-en achternaam als 1 van onze vaste medewerksters, en ook nog voor dezelfde functie. Ze kennen elkaar niet, en zijn geen familie. Als we die aannemen, wordt het voor iedereen (voor de twee dames, voor ons, voor de accountant,  de belastingdienst, de  verlichte sociale verzekeringen, de andere medewerkers, enz) ingewikkeld....

Vandaag was onze 15-jarige hulpkracht er een paar uurtjes, dat hielp enorm want Pepijn was bezig met inwerken. Haar moeder kwakkelt nog steeds met voet en knie, en moet wachten totdat ze een MRI-scan gehad heeft wat er nou eigenlijk aan de hand is, voordat ze weer mag werken. We gaan zo blij zijn als we het team weer compleet hebben. Het lukt ons net aan om ontbijt, kamerschoonmaak en de hoogst noodzakelijke dingen te doen, maar er blijft geen tijd over voor administratie, strijken, onderhoud, reclame, een gezellig babbeltje met de gasten, of zelfs maar fatsoenlijk slapen. Natuurlijk kost personeel ook behoorlijk wat, maar de omzetgroei lijkt de laatste maanden zelfs iets te stagneren omdat we te weinig tijd hebben om nieuwe gasten te werven en omdat we voor de gasten in huis ook weinig tijd hebben en te moe zijn (als het gezellig is in de bar drinken mensen meer bijvoorbeeld). Binnenkort komt het tuinonderhoud er ook weer bij, in de zomer zijn die 2000 m2 die maar doorgroeien ook een gigantische kluif voor Pepijn.

Nog een paar daagjes en dan gaan we een weekje dicht. We hebben gehoord dat we in de regio absoluut niet de enige zijn. Het wordt niet echt vakantie, vooral met de boekhouding lopen we erg achter, we zijn met wat nieuwe leveranciers in gesprek die in de vrije week leveren, en we moeten voor de Pasen nog heel veel inkopen. De koelcel en de vriezer zijn op dit moment redelijk leeg aangezien we ook niet zo vol zitten, volgende week ook nog een weekje dicht zijn, en we dus zoveel niet op voorraad kunnen houden, en bovendien gaan we de kaart een beetje veranderen. We experimenteren al een klein beetje tussendoor met nieuwe gerechten voor de kaart, en met nieuwe kooktechnieken zoals slow-cooking en confijten. We maakten al alle soepen en sauzen zelf, nu gaan we ook de saladedressings zelf maken. Die zijn superlekker en makkelijk te maken, en zelfs sla-hater Pepijn eet nu graag sla. We hadden al bijna geen convenience, maar nu wordt dat nog minder. Natuurlijk moeten we in ons weekje "vrij" dus nu een nieuwe menukaart typen en alles opnieuw uitrekenen.Vriend Alwin komt op bezoek, heel erg gezellig, dus we gaan samen ook wel wat leuke dingen doen. Pepijn en Alwin hoopten samen nog wat te kunnen skieen. Bovendien is de borrel van de internationale club Internations ook in die week en heeft 1 van onze nieuwe Internations-vrienden ons uitgenodigd om naar een optreden van zijn (Beierse) band te komen kijken. We wilden eigenlijk in samenwerking met de Italiaans-Mexicaanse coordinator van Internations een wintersport-event organiseren met eten of drinken bij ons en dan sneeuwschoen-wandelen of langlaufen of zo, maar de sneeuw is een beetje weg aan het dooien, dus dat gaat dit jaar niet meer lukken. Misschien volgende winter...

Ook volgende week komt de nieuwe Coca-Cola-koelkast voor in de lobby (zie ook log van 26 februari). De minibars komen uit de goedkopere kamers, en in de duurdere kamers (superior en triple) worden ze leeggeruimd en kunnen mensen ze gebruiken voor eigen spullen (wat ze nu toch al doen) of zelf vullen met dranken naar keuze uit de grote lobby-koelkast. Op termijn komen de koelkasten waarschijnlijk ook uit die kamers, maar we kunnen ze toch niet allemaal in een keer verwijderen, en wat doe je met al die oude koelkasten?

zaterdag 9 maart 2013

Goedbedoelde correctie met grote gevolgen

We snapten het al niet. Zeer veel sollicitanten als ontbijtmedewerker, maar niemand voor de kamers. De sollicitanten die opbelden zeiden allemaal dat ze solliciteerde naar "de baan", en reageerden verbaasd als we vroegen "welke van de twee?" Ik werd na 2 dagen gissen op het probleem gewezen door een sollicitant die mij vertelde dat ze solliciteerde als "medewerker ontbijtzaal". Daarna heb ik toch maar even de krant er weer bij gepakt. Natuurlijk had ik even snel gekeken of de advertentie in de krant stond, maar het miniskule tussenstreepje wat er niet hoorde had ik over het hoofd gezien.

Eerst even vooraf voor diegenen die niet zo goed duits spreken: Zimmer is zowel enkel- als meervoud, dus kamer(s). Een Frühstückzimmer is een ontbijtzaal. We geven de advertenties altijd online op, geen kansen op verkeerd verstaan aan de telefoon e.d., en we houden het liefst zo kort en bondig mogelijk, dat spaart geld en schrikt mensen niet zo af.

De advertentie luidde (hier even in het kort):

Medewerkers (m/v) op oproepbasis gezocht voor:

Ontbijt
Kamers


Iemand bij de krant dacht iets anders en zette er in de eindredactie een tussenstreepje tussen, en dus kwam er te staan:

Medewerkers (m/v) op oproepbasis gezocht voor:

Ontbijt-
Zaal


Pepijn heeft dus de krant gebeld, en die gaven direkt toe dat ze hadden geprobeerd om behulpzaam te zijn en dat ze nu wel inzagen dat er iets gigantisch fout was gegaan. Dinsdag krijgen we gratis een herplaatsing in de krant, en woensdag/donderdag in het huis-aan-huis-blad. Wat een service! Pepijn heeft gevraagd of ze het woord ontbijt uit de tekst konden laten, we hebben al meer dan genoeg sollicitanten voor ontbijtmedewerker, we hebben kamermeisjes nodig. Achteraf konden we er om lachen, het is schattig, maar een beetje ergerlijk is het wel.


donderdag 7 maart 2013

Sneeuw...lente...toch weer winter..euh...

Het weer is een beetje een flipperkast. Was het eerst bitter koud met heftige sneeuwval, nu is het ineens overdag 10 graden met stralende zonneschijn. De sneeuw dooit hard weg. Nu gaat het in het weekend ineens hard regenen, daarna gevolgd door een nieuw pak sneeuw van minimaal 25 cm. Maart roert zijn staart zullen we maar zeggen. Niemand in onze omgeving heeft hier eigenlijk zin in, de fluitende vogeltjes en heerlijke zonnige dagen bevielen ons eigenlijk wel. Aan de boekingen merk je de onzekerheid over het weer ook, het is rustig. Maart is zowiezo (net als november) altijd een tussenmaand, geskied wordt er niet meer zo veel, maar veel mensen denken dat ze nog niet kunnen wandelen. We krijgen wel al veel boekingen voor mei en juni. Vooral het lange 1 mei-weekend, Hemelvaart en Pinksteren zijn zo populair dat we mensen voor bepaalde kamertypes en/of speciale aanbiedingen al nee moeten verkopen.

Dinsdag zijn we de hele dag voor Piet Snot thuis gebleven, de zakenreizigster belde om even voor 5 uur op dat de plannen gewijzigd waren en dat ze niet kwam. Gelukkig hadden we een crditcardnummer waar we de kosten vanaf konden trekken, maar het was wel jammer van de stralende dag. We zijn maar even door ons buurtje een klein ommetje gaan maken voordat de zon onder ging. Dat moeten we vaker doen, we hebben echt geen conditie meer.

Ondertussen heeft er dinsdag een personeelsadvertentie in de lokale krant gestaan en vandaag in het huis-aan-huis-blaadje, en wordt er vooral voor ontbijtdame erg veel gebeld. Kamermeisje is nog wat minder populair. Vanmiddag gaan we de eerste gesprekken houden. Pepijn heeft de meeste gesprekken ingepland op zondag, een goede truc van werkgevers die willen uitvinden of mensen bereid zijn op zondag te komen. Ik weet zeker dat we er met ontbijtpersoneel uit gaan komen, misschien dat we nog een advertentie moeten zetten voor schoonmaakpersoneel.

vrijdag 1 maart 2013

Personeelsadvertentie

Gisteren hebben we even alles uit onze handen laten vallen, en zijn eerst eens achter de computer gaan zitten om een personeeladvertentie voor de krant op te stellen. We zijn op, gaar, kapot, en dat in een van de rustigste weken van het jaar. Dat gaat zo dus niet langer. We hebben extra handjes nodig, en snel ook. Als we de boekingsstand van de komende maanden zo zien hebben we anders een doos peppillen en een paar rolschaatsen nodig. Dit weekend belooft het weer een heksenketel te worden, en na het weekend wordt het dan weer rustiger. Ook volgend weekend en het weekend erna lopen erg goed. Deze zondag komt de zoon van Christine gelukkig weer mee om te helpen, een extra paar handjes is natuurlijk nooit weg. De andere kamerdame en de ontbijtdame zijn nog steeds ziek. Het contract van de ontbijtdame loopt eind deze maand af, en het is nog maar de vraag of wij dat verlengen, of dat zij dat zelf wil verlengen. Ze had een baan aangeboden gekregen in haar eigenlijke beroep (voedingsconsulent) en als dat wat wordt komt ze dus niet meer terug. Wij  hadden al voorgesteld dat ze dan misschien als "vliegende kiep" af en toe zou in het weekend of zo zou kunnen inspringen, dat leek haar wel wat. Ik heb deze week een oud-medewerkster al gebeld of zich in de situatie thuis wat had veranderd (ze was gestopt om voor een hulpbehoevend familielid te zorgen) en ze af en toe zou kunnen werken, maar helaas. Ik heb het plan om nog een paar oud-medewerkers waarover we tevreden waren te bellen, je weet nooit of de nieuwe baan toch niet bevalt of is wegbezuinigd, of dat de toch-niet-met-werken-te-combineren thuissituatie zich heeft veranderd. In die gevallen zorgden ze voor hulpbehoevende oma's of langdurig zieke kinderen, konden ze geen kinderoppas vinden en was de man altijd weg voor zijn werk, of zijn uitgevallen door langdurige ziekte. Kinderen worden ouder, oma's overlijden, echtgenoten hebben een andere baan, zelf zijn ze niet meer ziek, enz. Het is een "long shot", maar wie weet?

Voor de glazenkast zijn we niet geslaagd, maar we hebben ideeen opgedaan hoe we de uitdaging misschien kunnen oplossen met kasten die we nog hebben. Je staat in de winkel en denkt ineens "jôh, zo'n soort kast hebben we toch nog in de opslag staan?" Thuis toch nog maar eerst even kijken of het nog wat is, en even meten of de vitrinedeuren die te koop zijn erop passen... Ach, we hebben een leuke dag gehad, we waren al lang niet op de meubelboulevard geweest en het was toch geen weer om buiten te gaan lopen. Aansluitend zijn we nog even snel langs de Metro gereden. We hadden een paar dingetjes nodig, en als je toch in Regensburg bent is dat snel gepiept. Helaas was het Griekse restaurant wat we daar in de buurt voor het eerst hadden uitgeprobeerd niet zo denderend, zowel het eten, de presentatie als de bediening kwam wat plichtmatig en liefdeloos over. Gezien de mededeling op de deur dat ze vanaf 1 maart 's middags voortaan dicht waren en een Ruhetag gingen inlassen, kwam het vermoeden op dat ze ook daar oververmoeid en onderbezet waren.

Zoals het er nu uitziet zijn we zondagavond leeg. Dat komt goed uit, want Pepijn is maandag jarig, dus misschien kunnen we dan zondagavond leuk ergens gaan eten en maandagochtend lekker uitslapen. Dinsdag moeten we thuis blijven, want we kregen gisteren een echt waardeloze boeking: een kamer voor een persoon voor een nacht, verwachte aankomsttijd tussen 16 en 22 uur. Het is aan het adres te zien duidelijk een zakenreiziger, dus hoogst waarschijnlijk wil die ook de volgende ochtend nog extra vroeg ontbijten. Begrijp me niet verkeerd, we zijn blij met iedere reservering, maar aan een single die maar 1 nacht blijft verdienen we niet veel, en als het je enige kamer is en je daar op je vrije dag voor moet thuis blijven is dat niet leuk. Gelukkig hebben we daarvoor in de plaats misschien zondagavond de kans om even weg te gaan.
We kijken enorm uit naar ons ingelaste weekje dicht in de week voor Pasen. Eindelijk slapen! De vriend die vorige maand zou komen, maar door prvéomstandigheden moest afzeggen, komt in die week gezellig langs. Het is niet vaak dat we zoveel tijd hebben voor ons bezoek!

Nou ben ik benieuwd

Web-log.nl gaat rond deze tijd op zwart. Ineens bleken vanavond onze foto's, ook op de overgezette blogs, zich nog op hun servers te bevinden en via een link getoond te worden. Dat was dus nogal een klus om dat vanavond nog om te zetten maar die lijkt nu geklaard met nog 2 minuten te gaan tot de deadline.

Als Web-log.nl definitief verleden tijd is en je ziet hier nog de foto's bij de oude posts, is het goed gegaan. Zo niet, dan is er altijd nog Wayback-machine....