ons hotel

woensdag 30 januari 2013

Grieperig

We hebben niet vaak last van griep, extreme verkoudheid of keelontsteking, meestal zijn we gewoon moe. Dit keer zijn we toch een beetje aan de beurt. Gezien onze goede basisgezondheid valt het redelijk mee, maar we worden er toch al een paar dagen aardig door gehinderd. Gelukkig is het heel erg rustig deze week, dus kunnen we een beetje inefficient doen. In de media circuleert het bericht dat het 16 graden zou zijn. Niets van aan, het is rond het nulpunt, eergisteren hebben we nog nieuwe sneeuw gehad en vanaf morgen zou het minimaal een hele week moeten gaan sneeuwen.

Gisteren zijn we niet weg geweest, we kregen gezellig bezoek van een nederlands-ests collega-echtpaar uit Bayerisch Eisenstein waar wij een paar weken geleden uitgenodigd waren en zowiezo was het toch niet echt lekker weer om de deur uit te gaan. Pepijn had zich uitgesloofd met een stroopwafel-appeltjescake. Die was superlekker geworden! Toen ze weg waren, hebben we erg culinair een diepvries pizza in de oven gegooid.

Ondertussen hebben we hier een tirannetje in huis. Het is een grijze dame van middelbare leeftijd die haar tante van gelijke leeftijd terroriseert. Veel geschreeuw, er wordt ook geslagen en de haren vliegen in het rond. Regelmatig moeten wij tussenbeiden komen.  Het lijkt erop dat 1 van de twee de deur gewezen zal moeten worden. De tante heeft net heel hard in de receptie zitten huilen. We wisten niet dat een kat kon huilen, dikke tranen drupten uit beide oogjes op de vensterbank. Jane begint onhoudbaar te worden. Gisteravond wilde Katja bij ons in de slaapkamer blijven, zo doodsbang is ze voor Jane. Vanmorgen wilde ze ook echt de slaapkamer niet uit. We begrijpen er niets van, Jane is op zich een hele lieve kat en het ideale huisdier, leuk met de gasten en aanhankelijk, maar op de een of andere manier moet ze Katja steeds hebben, terwijl die niets doet en gewoon lief ligt te slapen. Ze gaat ook door met slaan en bijten terwijl Katja allang op haar rug in een onderdanige houding ligt. We hebben besloten dat we voor Jane een ander huis gaan zoeken. Het heeft geen gigantische haast, maar dit kan zo niet doorgaan. Ook voor de gasten is het niks, dat gevecht en gekrijs in de gang.


woensdag 23 januari 2013

Weblog-soap

Geweldig... Weblog.nl, waar onze oude log tot midden 2011 liep totdat Sanoma Media besloot hun site om zeep te helpen, gaat op 1 maart definitief uit de lucht. We kregen een mailtje dat we onze oude blog moest redden. Ondertussen hadden ze onze weblog wel al heel stoer al 2 jaar geleden gewoon offline geknikkerd, dus er vielen geen teksten meer te redden. Na een hoop heen-en-weer staat alles nu weer online, en proberen we voor 1 maart te redden wat er te redden valt. De komende weken moeten we dus meer dan 5 jaar teksten overzetten naar de log hier bij Blogspot. We hadden nog niet genoeg andere dingen te doen.... Als het lukt, hebben we wel alle verhalen op 1 site.

vrijdag 18 januari 2013

Het voordeel van een paar rustige dagen...

We hadden het deze week even wat rustiger met gasten. Niet zo goed voor de omzet, maar je komt weer eens ergens aan toe. Zo heeft Natascha de boekhouding van Oktober en November klaar om naar de boekhouder te gaan, en ze is nu bezig aan December (onze BTW aangiftes gaan per kwartaal), hadden we tijd om achter wat onbetaalde rekeningen aan te gaan (is eigenlijk ook omzet), en is er redelijk wat geklust tussen het sneeuw ruimen door. We hebben namelijk nu ineens wel heel veel sneeuw gekregen.

Tegelijk met de keukenkraan hadden we voor kamer 3 een nieuwe wastafelkraan gekocht, en die is vanavond ook geinstalleerd. Het was hard nodig, ook daar hadden we al de nodige reparaties aan gedaan.
Kamer 1 tot en met 5, de balkonkamers, hebben even een opfrisbeurt gehad met een spreuk aan de wand en wat verse verf over 'kofferstrepen' op de muur, en op kamer 5 na is de buitenmuur van de badkamer ook opnieuw geverfd in, nou ja, zalmroze ongeveer. De kleur heet 'Coral' en dit is het resultaat: (de linkermuur is de badkamermuur)

Deze kamers staan ook standaard in de opstelling met kingsize-bed in plaats van afzonderlijke matrassen, dus we vonden het wel zo passend om er een wat knusser sfeertje aan te geven.

Dan waren we woensdag ook nog even op bezoek bij collega's in Bayerisch Eisenstein, erg gezellig, waarna we op de terugweg via Regen zijn gereden en bij ons favoriete Italiaanse restaurant La Gondola hebben gegeten.

Helaas merkten we op de terugweg dat er een bijgeluidje aan de auto nu wel erg ernstig begon te klinken. Het rechterachterwiel werd ook flink warm - de rem laat niet meer goed los.
De auto staat nu bij de lokale werkplaats, morgen horen we of we hem al weer kunnen ophalen of dat het na het weekend wordt. Onze buurman was zo vriendelijk me op te halen, we hebben maar 1 auto en anders had ik met mijn boodschappen 5 km door de sneeuw moeten sjouwen (wat ik zonder boodschappen nog wel gedaan had).
Vanavond is het nog rustig, misschien zelfs niets want de gasten zijn nog niet aangekomen dus wie weet. Morgen hebben we een flink aantal kamers meer, en na het weekend weer minder. Typisch voor midden januari dus.

woensdag 16 januari 2013

Dooie boel

Je kunt wel spreken van stilte ná de storm. Het weekend was voor een weekend midden januari super goed, maar na het weekend stortte het weer keihard in. We hadden voor het midden van de week 1 boeking, we waren dan ook blij dat die geannuleerd werd, nu hebben we de handen vrij om te klussen. Ik ben na een halve winterslaap eens begonnen aan de boekhouding en de strijk, terwijl Pepijn in de balkonkamers een verfkwast ter hand neemt. We hebben het plan om in alle kamers 1 muur een vrolijk kleurtje te geven en de achtermuur krijgt een gesjabloneerde spreuk.

Maandagmiddag moesten we ineens naar de bouwmarkt omdat de keukenkraan de geest had gegeven. Hij lekte al een hele tijd heel erg en was ook al een aantal keren gedemonteerd en gerepareerd, maar nu was het toch echt einde oefening. Na een aantal onsuccesvolle pogingen bij bouwmarkten in Cham zijn we maar naar de Hornbach in Straubing gereden. Daar zijn we wel geslaagd, en we hebben gelijk maar even bij de Griek gegeten. Omdat we ons uitje maandag al gehad hadden, zijn we dinsdag op onze officiele Ruhetag niet weg gegaan.

Met de sneeuw is het hier niet zo veel. In Nederland ligt geloof ik meer. Wel is alles hier eindelijk weer wit, het dal is weken groen geweest. Op de Große Arber ligt nog 60 cm. Dat is het voordeel van onze regio: als er eenmaal sneeuw ligt op de Arber blijft het de hele winter liggen en er kan gewoon geskied worden. Het uitblijven van het grote pak sneeuw drukt natuurlijk op dit moment erg op de last-minute boekingen. Februari loopt als een trein, met Carnaval zijn we al bijna vol. Zelfs maart, ook zo'n stille maand, begint zeer bescheiden al iets te doen.

woensdag 9 januari 2013

Uithijgen

Het is al veel te lang geleden dat we gelogd hebben. Geen wonder, diegenen die hier langer meelezen weten dat we blij zijn dat we tussen 21 december en 6 januari ons bed überhaupt zien. Dit jaar was niet anders. Sterker nog, we hadden het nog drukker dan vorig jaar. Niet alleen waren we nog eerder en nog langer nog voller dan andere jaren, ook hadden we iedere avond een gigantische hoeveelheid eters. Wat een enorme kick is dat alle gasten zeer tevreden waren. Je hebt er vaak wel een bij die ons concept niet helemaal heeft begrepen of gewoon niet het juiste heeft geboekt, maar dit jaar hebben we alleen maar positieve geluiden gehoord. Ook de feedback op de enquêteformulieren en de online beoordelingssites was echt heel erg positief.

Nu is het uithijgen en puin ruimen. De kerstversiering wordt langzaam afgebroken, de planning is dat morgen de laatste dingen worden opgeruimd. Wat rest is een berg administratieve zooi, "Papierkrieg" zoals de Duitsers dat zo mooi noemen. We voeren echter niet zo veel uit als we zouden willen, de vermoeidheid heeft knalhard toegeslagen. We slapen iedere dag een gat in de dag, en worden dan met knallende koppijn en zere  spieren van het te vast slapen wakker. Morgen moeten we weer topfit zijn, dan komen er al weer nieuwe gasten. Midden januari is traditioneel erg rustig, maar we mogen niet klagen. Vanaf morgen zou het weer moeten gaan sneeuwen en dus gaan de boekingen erg lekker. We hebben zelfs eind januari en in februari veel data waar we nu al redelijk goed gevuld zijn. Pepijn heeft een dagtaak aan het invoeren van al die nieuwe boekingen.

Gisteravond hadden we ineens zin in een uitje. Even de deur uit samen, voor het eerst in vele weken. Volgens de Facebook-pagina van de bioscoop in Klatovy zou er gisteravond een goede film draaien. In Duitsland kunnen wij eigenlijk nooit naar de film, dat stomme nagesynchroniseer is niet om aan te zien en horen. We hebben een tijdje terug ontdekt dat er een filmzaaltje in Klatovy in Tsjechië zou moeten zijn, zo'n 35 km bij ons vandaan, die gloednieuwe films draait voor omgerekend maar 4 euro. In Tsjechië is het net zo als in Nederland: de films worden in de originele versie vertoond met ondertitels, tenzij het kinder- of animatiefilms zijn. Ik ben Facebookfan geworden zodat ik het maandelijkse programma automatisch krijg. Het is wel even puzzelen met al dat tsjechisch, de titels worden raar vertaald en de namen van de acteurs worden verhaspeld met tsjechische grammaticale uitgangen (bijvoorbeeld achter namen -ova, -em of -se), en je moet goed opletten dat er "titulky" achter staat en geen "dabing". Iedere dag of hoogstens na 3 dagen draait er een andere film. Pepijn was gelijk enthousiast toen ik zei dat Les Miserables draaide. De bioscoop is kneuterig schattig. Het lukte met een beetje engels en "hand-en-voets" om een kaartje te kopen en wat dingen te vragen. Je krijgt vaste stoelnummers terwijl er bijna geen bezoekers zijn, er is een oude garderobe en een loketje waar je chips en flesjes limonade kunt krijgen. Wat opviel is dat ook in de bioscoop Tsjechen net zo serieus zijn als in het dagelijks leven. Niemand praat, knispert, hoest, belt, zoals je dat uit nederlandse bioscopen kent. Iedereen gaat op zijn voorgeschreven plaats zitten, zelfs al zijn er nog 100 stoelen leeg. Moet je in Nederland proberen, daar gaat iedereen anarchistisch verhuizen! Er is ook geen achtergrondmuziek voor of na de voorstelling en er is geen pauze en geen reclame. 20:00 uur begint de film, punctueel, en dan is het doodstil in de bios. Heel fijn, want wij hebben natuurlijk niets aan de ondertiteling (daar is geen chocola van te maken), dus moeten het goed kunnen horen. Mensen vonden die buitenlanders in hun bioscoop wel grappig, na de film werden we vrolijk gedag gezegd door het personeel en de andere bezoekers. Les Miserables is een prachtige film, die officieel zelfs in heel Europa pas de 11de in première gaat. Zelfs als je geen musicalfan bent is hij zeer de moeite waard. We waren het er over eens dat we dit best vaker konden doen als er een goede film draaide en we tijd hadden.