ons hotel

zondag 30 september 2012

Er lopen er meer buiten...

De laatste tijd hebben we steeds meer het idee in een surrealistische film te zijn beland. Dit jaar was een jaar met gigantische primeurs: de eerste keer iemand eruit gegooid (die aan het blowen waren), de eerste keer iemand geweigerd bij de receptie (3 keer zelfs, 2x met stiekume hond, en vorige week nog gasten die voor 2 personen hadden gereserveerd maar met 4 personen die op een tweepersoonskamer wilden gaan slapen). Mensen worden gewoon steeds brutaler en hebben steeds meer het gevoel dat zij hun eigen zin wel even kunnen doordrukken. Bij alle vriendelijkheid en servicegerichtheid die in internetbeoordelingen zo geroemd wordt is het echter nog altijd zo dat wij hier de regels opstellen en niet de gast. Al helemaal niet als wat de gast wil ingaat tegen de veiligheid of zelfs de wet.

Gisteren hadden we een nieuwe: iemand wilde een anonieme reservering maken. We kregen een email zonder naam of niets, met een boekingsaanvraag. Uit het emailadres werd ook niets duidelijk, zelfs niet of het een man of vrouw was. Antwoord van ons: ja dat is nog mogelijk om voor die datum te boeken, voor een boeking hebben wij minimaal de namen van de reizigers en een adres nodig. Wat er ook kwam, emails vol met discussies en andere verwarde ellende, maar geen naam of niks. Na 5 mails kregen we 's avonds om 10 uur een dreigmail dat hij/zij (nu stond er 1 achternaam zonder voornaam) ons ging aanklagen en schadevergoeding ging eisen "omdat wij de vakantievoorpret hadden bedorven". Whahahaha..... Mijn reactie: "Onder het Bayerische Meldegesetz mogen wij geen kamers verhuren aan personen die hun gegevens niet willen geven. Wij maken dus ook geen reservering voor dhr/mevr Anoniem, reizend met dhr/mevr Onbekend, uit de Weet-niet-straat in Nergenshuizen. Op verdere emails van u waarin u uw gegevens niet noemt, reageren wij verder niet meer". We kregen nog 1 email-tirade terug en sindsdien is het al 16 uur rustig. De kamer is overigens vanmorgen aan een andere gast die wel zijn gegevens wilde verstrekken verkocht.

We denken dat deze persoon gewoon geestelijk niet in orde is, maar het kan natuurlijk zijn dat hij gezocht wordt door Interpol, of (iets onschuldiger) dat hij met zijn maitresse wil komen waar zijn vrouw niets van mag weten. Kan iedereen zich de heisa voorstellen als er wat gebeurd en wij de politie of brandweer moeten vertellen dat wij geen idee hebben wie de persoon in die kamer is, of dat het echt om een voortvluchtige crimineel gaat? Dan kun je het hotel wel sluiten!

donderdag 27 september 2012

Stress komt zelden alleen....

De olieboer zou ons op dinsdag vroeg in de middag inplannen, dus hebben we samen gewacht tot hij er was. Nou, dat duurde nog even....Om half 4 konden we dan eindelijk weg. Onderweg naar Regensburg zaten we eerst vele kilometers achter een traktor en daarna kwamen we bij Regensburg in een ellendige file terecht. File in Ostbayern, het is weer eens wat nieuws.... Die traktoren die wil je hier overigens af en toe wel eens van de weg schieten, die rijden gewoon op hun dooie akkertje 10 km per uur op een Bundesstrasse waar je 100 mag. En dat soms wel 5, 10, 15 kilometer lang, zonder even bij een inritje of bushalte te stoppen om de gigantische staart met auto's achter het voertuig er even langs te laten. En de wegen zijn hier vaak dusdanig dat inhalen niet mogelijk is. Om een lang verhaal kort te maken, het was al lang na sluitingstijd toen we eindelijk bij onze broodleverancier kwamen met de kapotte oven. Gelukkig waren er in het kantoor nog 2 heren die wel even voor ons in het magazijn wilden kijken, en daar stond keurig een andere oven met een briefje "Haus am Berg" erop. Ze hebben heel lief nog geholpen de oven in de auto te tillen. Het was weer een prima service van een prima leverancier. Het was dat er deze week niemand beschikbaar was om de oven langs te brengen en dat wij toch naar Regensburg moesten, anders hadden ze dat gedaan.

Daarna zijn we eerst in de stad gaan eten, het was al 18 uur. Het weer was nog prachtig, een van de laatste mooie dagen, dus we konden zelfs nog buiten op een terrasje eten in de historische binnenstad. Daarna moesten we toch echt naar de Metro om de inkopen te regelen. Lang leve de avondopening van de groothandel! Bayern München speelde, dus het was heerlijk rustig in de Metro. Na elven waren we pas thuis. We hebben het hoognodige weggeruimd (gekoelde zaken enzo) en zijn toen doodmoe om half 1 in bed gevallen.

Om kwart over 6 werden we uit bed gebeld door onze ontbijtdame dat ze niet kon komen, dus Pepijn is er maar uit gegaan om het ontbijt te doen. Tijdens de ontbijtdienst belde onze schoonmaakster dat ze ziek was. Pepijn heeft iedereen van het overige personeel gebeld, maar die waren ook allemaal verhinderd. Ik kon al niet enorm uitslapen, want we hadden een afspraak bij de dierenarts voor de jaarlijkse prikjes, dus iemand moest daar ook nog heen rijden. De keuken stond vol met pakken, dozen en kratten van de Metro, de ontbijtzaal stond vol met vuile vaat en we moesten alle kamers zelf doen. ' Avonds hadden we ook nog eters in het restaurant en 's avonds heel laat stond Pepijn nog te dekken voor het ontbijt. Wat een dag! Pepijn slaapt nu een beetje uit, en als hij straks uit bed komt knap ik nog een uiltje. De katten waren overigens volgens de dierenarts topfit en goed op gewicht. Jane was erg zenuwachtig dit keer, de dierenarts zei dat ze zweetvoetjes had. Dat hadden we allebei nog nooit gehoord, dat katten angstzweet kunnen hebben! De katten zijn gisteren ook echt een beetje katterig geweest van de inentingen, ze waren een beetje koortsig en hadden geen honger.

Vandaag is weer een drukke dag. Veel uitcheckers, veel incheckers, en een aantal eters die het verrassingsmenu bij aankomst geboekt hebben. Ook de komende weken blijft het nog goed doorlopen.

maandag 24 september 2012

En toen werd het toch druk....

We zitten nog bij te komen van het krankzinnige weekend, en de drukte houdt nog minimaal een maand aan. Waar komen al die mensen ineens vandaan?? We kregen deze week last-minute een erg leuke groep in onze schoot geworpen, die ook iedere avond hier gegeten hebben, dus het was hard aanpoten. Vandaag zou het dan weer wat rustiger worden, maar ook daar regende het last-minute boekingen. Onze broodoven heeft ineens de geest gegeven van alle inspanning, dus als ik morgen toch naar de groothandel in Regensburg ga, kan ik die meteen zonder problemen omruilen (we hebben een geweldig servicecontact met onze broodleverancier). Anders wordt hij woensdag omgeruild door de chauffeur die het brood komt brengen. Pepijn had het keurig geregeld met de aankomsten dat ze dinsdag allemaal in de loop van de ochtend zouden komen, zodat we de rest van de dinsdag vrij zouden hebben, maar toen meldde de olieboer dat hij de wintervoorraad stookolie deze week alleen op dinsdagmiddag kon leveren. Grr....en we hebben het echt hard nodig, de nachten beginnen al koud te worden en de tank is zo goed als leeg, dus dat wordt wachten morgen. We weten nog niet precies hoe we het gaan inplannen (hopen dat hij vroeg komt en dan samen naar de groothandel, of alleen weg terwijl de ander wacht, etc).

Twee weken geleden ben ik door mijn enkel gezwikt, en het leek eerst niet zo erg te zijn. Pootje omhoog, icepack erop en een beetje rustig aan doen, maar sinds zaterdag ging het niet echt lekker meer. Ik heb dus vanmiddag toch maar een bezoekje aan de huisarts gebracht. Ik heb het al vaker gezegd: onze huisarts is fantastisch, hij is naast gewoon huisarts ook noodarts op de traumahelicopter, accupuncturist én sportarts, dus hij had maar een half woord nodig om tot de conclusie te komen dat ik mijn enkelbanden gescheurd heb. Hij drukte feilloos op het "foute" punt. Pepijn heeft vroeger wel eens gescheurde enkelbanden gehad en die was er al bang voor. Ik zit nu met een ingezwachtelde enkel en moet het 5 weken rustig aan doen, maar ik moet het pootje wel blijven bewegen.

De wasserij heeft de laatste 2 keer achter elkaar foutloos geleverd nadat Pepijn gedreigd heeft het contract op te zeggen. Ze lijken ons toch niet kwijt te willen, dus na de shock dat wij hen wel kwijt willen doen ze nu heel erg hun best. Ben benieuwd hoe lang dit goed gaat....

maandag 17 september 2012

Prachtig herfstweer

Het weer is weer heerlijk. Prachtige zonneschijn, overdag 20-23 graden, heerlijk wandelweer dus. Alleen de nachten beginnen wat fris te worden, ook wordt het 's avonds redelijk vroeg donker. Morgen wordt het volgens de weersvoorspelling 23-25 graden! We hebben morgen aankomsten, geen idee hoe laat die komen, maar heel misschien zit er een terrasje voor ons in morgenmiddag. Ze wonen in ieder geval allemaal in oostelijk Beieren, op  maximaal 3 uur rijden van hier, dus tenzij ze nog moeten werken hoeft het niet heel erg laat te worden.
Ondertussen is het deze week wat rustiger in het hotel (ongeveer halfvol), wat ons eigenlijk een beetje verbaasd gezien het mooie weer. Richtig het einde van de maand ziet het er al erg vol uit. Wiedervereinigungstag (eenheid oost & west Duitsland) valt dit jaar op een woensdag, en veel mensen hebben er twee dagen bij vrij genomen. De dag zelf is 3 oktober, maar we zien dus al dat het vanaf donderdag 27 september storm loopt, en dit gaat door tot zondag 7 oktober. De week erna zijn we ook zo goed als vol, dan beginnen er in verschillende delen van Duitsland al weer schoolvakanties en aan het einde van die week hebben we ook 1 nacht een groep in huis.

Wat wel opvalt is dat we weer een beetje "laagseizoenpubliek" krijgen. Wie langer meeleest, weet wat wij daarmee bedoelen. Net had ik weer een enorme discussie met uitcheckende gasten die echt het minste betaalden van alle gasten in het hotel, en die het beláchelijk vonden dat ze toeristenbelasting moesten betalen. "Mevrouw, het stond duidelijk in de aanbieding bij de tussenpersoon op het internet vermeld, het stond ook op de voucher, en ook in de emailcorrespondentie die wij met elkaar gevoerd hadden...hier met het geld..." Voor die € 1,50 per persoon per nacht krijgen gasten van de gemeente onbeperkt gratis reizen met bus en trein in het hele Beierse Woud inclusief alle wandel- en skibussen, plus 2 overschrijdende buslijnen en 1 treinlijn tot diep in Tsjechie, een keer 's avonds vanaf 17 uur gratis in het zwembad, en ook nog allerlei kortingen bij musea en bezienswaardigheden in de omgeving. Zelfs al ga je tijdens je hele verblijf maar 1 keer naar het zwembad of 1 keer met de bus heb je het er al dubbel en dwars uit. Het waren ook dat soort mensen die echt wel alles gebruikt hebben wat gratis was.

Ondertussen zijn we weer in gesprek met onze oude wasserij. We zijn het ontzettend zat dat de nieuwe wasserij geen enkele keer de juiste hoeveelheid was kan leveren, dat de pakbon iedere week niet klopt en dat er met onze klachten niets gedaan wordt. Het toppunt was dat ze voortaan een andere dag zouden komen leveren, en toen gewoon helemaal niet kwamen, en dat bij de maandafrekening de foute hoeveelheden nog steeds op de rekening stond. Ook zijn onze retouren (dingen die vlekken of gaten hebben, verkeerde kleur of patroon, of iets wat we gewoon niet besteld hadden) niet van de rekening af gecorrigeerd. Spannend was het kussen met borduursel van een bejaardentehuis heel ergens anders in Beieren, wat bij ons in de kar lag en waarvoor we aparte rekening kregen. De nieuwste film is dat we nu ineens een wekelijkse rekening krijgen en dat ze beweren geen afboekingsopdracht te hebben.

donderdag 13 september 2012

Achttausender

Dinsdag was hier de voorlopig laatste warme dag. Nu is het al 2 dagen aan het regenen. Wij hadden deze week de organisatie van het activiteitenprogramma, maar beide activiteiten zijn door het slechte weer uitgevallen. Vanaf vanmiddag zou het droog moeten worden, en een wat normalere 20 graden (uitstekend wandelweer dus!).
Dinsdag hadden we voor het eerst sinds een eeuwigheid weer eens een echte Ruhetag. Om half 11 waren we de deur al uit. We hadden gezien het mooie weer het plan om de Achttausender te gaan lopen: een gigantisch lange kamwandeling van 18 km over 8 bergen van meer dan 1000 meter. We hebben er uiteindelijk 4 gedaan, het wordt in dit jaargetijde al erg vroeg donker. De andere helft doen we een andere keer. Als we dat doen, hebben we de gehele kam Grosse Arber-Kötzting gelopen!




dinsdag 4 september 2012

Erotisch uitje Beierse Woud?

Het weer is deze week een stukje koeler (maar nog altijd aangenaam), de schoolvakanties lopen langzaam ten einde, dus is het nu even een paar daagjes wat rustiger. Nou ja, rustig betekent voor ons de laatste tijd nog steeds een bezetting van over de 60%. Het weeekend zijn we bijna vol, en daarna wordt het volop wandelseizoen, dus dat blijft de volgende 6 weken zeker nog zo. Nu hebben we al voor de derde keer in iets meer dan een week Amerikanen in huis die op zoek zijn naar hun roots. Onze vaste gast die er iedere week van maandag tot donderdag was is langdurig ziek gemeld. Hij is er al 8 weken niet, en ook de komende 8 weken ziet het er niet naar uit dat hij weer aan het werk gaat. Heel langzaam begint dat een beetje te wennen, maar hij wordt door ons allemaal enorm gemist. Onze andere vaste gast, een gescheiden papa die iedere 3 weken zijn kind een lang weekend bezoekt, heeft een nieuwe relatie met een dame die op rijafstand van hier woont, dus hij vertelde vorige week dat hij over 2 weken voor het laatst komt. Ook heel erg jammer, ook die gaan we erg missen.

Deze week was het groot in het nieuws dat een bekende duitse verzekeringsmaatschappij zijn beste vertegenwoordigers erg leuke snoepreisjes als beloning aanbood. "Club Hedonism" heette de swingersclub waar gelogeerd werd op Jamaica, en dat was niet de eerste keer dat deze firma erotisch getinte beloningen uitdeelde. Vorig jaar was het uitje een bordeelbezoek in Budapest. Laat deze firma nu in oktober een personeelsuitje naar Lam gepland hebben. De ene helft zit bij ons en de andere helft bij onze collega's verderop in de straat. Het zullen wel de minder succesvolle vertegenwoordigers zijn dat ze een teamuitje naar het Beierse Woud hebben gekregen in plaats van naar Jamaica. We hebben er in ieder geval met de lokale vertegenwoordiger van de firma (toevallig ook de broer van onze buurman) en met de collega hartelijk om gelachen.

De familie van 5 waar we een paar weken geleden tevergeefs op dinsdag op hebben zitten wachten hebben we een rekening gestuurd. Altijd proberen...je bent verbaasd hoe vaak er nog betaald wordt....Vandaag kwam de envelop onbestelbaar terug met een officiele sticker van de Deutsche Post met de opmerking "adres bestaat helemaal niet". Iemand maakt dus een boeking met een niet-bestaand adres en een niet-bestaand telefoonnummer. Lekker dan.....je vraagt je serieus af hoe ziek mensen moeten zijn dat ze andere mensen dit soort dingen aandoen. Wij hebben dus een hele dag voor niks zitten wachten en zijn precies met de laatste 2 kamers blijven zitten die we 10x konden verhuren in 1 van de drukste weken van het jaar, en waarschijnlijk was niemand ooit van plan om te komen.

We wachten nog op de laatste aankomst, die hebben net gebeld dat ze wat later zijn en rond 19 uur komen. We gaan waarschijnlijk nog wel even de deur uit en even een hapje eten. We hebben gewoon een lekkere luie dag. Pepijn heeft nog wel even met een potje verf de lijnen op de parkeerplaats bijgewerkt. De ideale dag, aangezien de meeste gasten de hele dag weg zijn omdat ons restaurant toch dicht is.