ons hotel

woensdag 23 november 2011

Rondrommelen

We zijn sinds een paar dagen heerlijk aan het rondrommelen in het hotel. Zondag was de laatste dag dat we gasten hadden, sindsdien zijn we dicht. We hebben een gigantische waslijst wat er allemaal nog moet gebeuren voordat we met vakantie gaan over anderhalve week, dus echt niets doen is er niet bij. Wel is het zalig in een oude trui en met pantoffels door het hotel te struinen terwijl er hard meegezongen wordt met de radio. Vandaag hebben we voor het eerst in minimaal 8 maanden eens heerlijk uit kunnen slapen. Gisteren waren we gigiantisch laat terug uit Regensburg. We zijn samen gaan inkopen voor de feestdagen. Als we terug komen van vakantie is het al 18 december, en we weten hoe de groothandel eruit ziet in de week voor kerst. Nu hadden we alle tijd, en bovendien konden we met z'n tweeen.  Alle niet-bederfelijke zaken zoals wijn, hotelzeepjes en servetten hebben we dus al ingeslagen.

Ik ben nu zelf kerstpakketten in elkaar aan het zetten voor het personeel, wat er in de winkels werd aangeboden was echt niks, dus we hebben een aantal leuke kerstdozen gekocht en wat gezellige dingetjes om erin te doen. Morgen en overmorgen komen er 3 dames werken, dan doen we grote schoonmaak (glazen in de barkast en boeken in de bibliotheek afstoffen, ramen zemen, keuken goed schrobben, enz) en hangen we gezelig samen de kerstversiering op. Katrin vond het jammer dat ze natuurlijk niet kan komen (die werkt doordeweeks ergens anders) en onze klusjesman is nog ziek, dus het is helaas niet het hele team. Bij hen brengen we natuurlijk gewoon later een kerstpakket langs, zij hebben zich dit jaar wel volledig ingezet.

Pepijn heeft een nieuwe schuur gebouwd in de tuin, dat ziet er echt prachtig uit. Alleen zit er nog geen deur in, maar dat komt nog wel. Nu is hij bezig met onze badkamer. Al 5 jaar hebben wij een nieuwe badkamer, maar helaas zonder tegels en met loshangende bedrading (ja, we weten het, schokkerend!). We hebben eindelijk tijd vrij gemaakt daar wat aan te doen.

Ik was vrijdag t/m zondag in Leipzig op de vakantiebeurs. Ik vond het zelf dit keer niet zo'n goede beurs, en de TipTop-collega's en de omringende standhouders vonden dat ook: weinig bezoekers, niet zo'n geinteresseerd publiek, bezoekers die alleen op zoek zijn naar gratis dingen (pennen e.d.), ieder jaar kleiner wordende beurs. We hebben dan ook besloten niet meer aan een beurs deel te nemen. De verrassing was maandag groot toen er een boeking van 2 kamers kwam van iemand die ik op de beurs gesproken had. Dit heeft dus in ieder geval voor mijn reis- en verblijfskosten betaald.

Ik heb mij overigens ernstig gestoord aan de houding van onze bestuursvoorzitter. Sinds hij ziek geweest is heeft hij er duidelijk geen zin meer in. Het was voor iedereen beter geweest als die gewoon thuis gebleven was, hij heeft de hele beurs niet veel nuttigs bijgedragen. Van de mensen die er de laatste dag waren werd ineens verwacht dat die hielpen de hele stand af te bouwen, ondanks dat er 2 mensen van de standverhuur besteld waren om af te bouwen. Geen probleem, ik sta erg graag met mijn hoge hakken en kort rokje op een ladder met een hamer en een schroevedraaier, waarom niet als ik nog 5 uur moet rijden en pas diep in de nacht thuis ben? Allemaal geen probleem, maar op het moment dat er iemand tegen mij ging lopen roepen en mij ging lopen commanderen heb ik gezegd "ik ben je hond niet" en heb ik mijn tas gepakt en ben weggegaan. Ik ben zijn gelijkwaardige collega, zo wens ik niet aangesproken te worden, en bovendien zou ik mijn personeel niet eens zo behandelen. Ik vond dat hij de uitzendkrachten van de standbouw ook beneden alle peil behandelde.
Al enige tijd stellen wij vraagtekens wat de hotelcooperatie nog voor nut voor ons heeft. Het bestuur wordt steeds inactiever, er haken steeds meer leden af, nieuwe leden worden niet geworven, en naar de actieve leden wordt nauwelijks nog geluisterd. Het is eeuwig zonde, er zijn zoveel mensen met een talent binnen de cooperatie die een superleuk hotel hebben, die echt ook iets willen bewegen en zich in willen zetten, en er wordt niets mee gedaan. Maandag hebben we onze andere bestuursvoorzitter gebeld met de mededeling dat we ermee ophouden, en per wanneer we eruit kunnen.We weten al dat de opzegtermijn een jaar is, dus per eind 2012 houden we er zowiezo mee op, maar misschien dus nog eerder.

woensdag 16 november 2011

Noshows

We zitten hier stevig te balen. We hebben gisteren heel de dag zitten op gasten te wachten die nooit gekomen zijn. Die mensen zijn hier al eerder geweest en waren de vorige keer heel vroeg. Ons bekroop dus al 's middags het gevoel dat er helemaal niemand meer zou komen, maar om 23 uur wisten we het zeker. Het was natuurlijk onze Ruhetag en we hadden met het prachtige herfstweer plannen om eens lekker weg te gaan. Zit je voor Piet Snot de hele dag binnen, en je weet hoe dat gaat, dan ga je toch maar weer in kantoor wat doen, dus uiteindelijk was het een gewone werkdag.

Er zat zowiezo een heel verhaal aan deze boeking vast. Een mevrouw koopt bijna een jaar geleden een hotelbon en belt op dat ze een hond heeft. Tsja, wat nu, hond moet mee blablabla.... Mevrouw, we nemen geen honden meer, maar toen u dat ding kocht was dat nog niet besloten, dus vooruit dan maar. Ze wil eind augustus komen, dus wij reserveren 8 maanden lang een kamer voor haar met die goedkope bon. Kort van tevoren belt ze op of alles OK is en dat ze nu met 2 honden komt. Euh...mevrouw....wij nemen helemaal geen honden meer, voor u hebben we al een uitzondering gemaakt met 1 hond, maar er is nooit over 2 honden gesproken en dat gaat gewoon echt niet gebeuren. Dat mens helemaal over de zeik, "het was niet eerlijk dat wij ineens de regels veranderden". Euh...sorry...2 honden is gewoon nooit ok geweest...never.....Dan kwam ze niet. Wij zaten dus ineens een paar dagen vantevoren met een lege kamer die al 8 maanden voor haar geboekt was en die we ook niet meer kwijt zijn geraakt. Gederfde inkomsten dus in het hoogseizoen. Ze heeft de bon aan een ander gegeven/verkocht/whatever en er is door iemand omboekingskosten betaald (bij zo'n goedkope hotelbon brengen we die in rekening, want de ervaring is dat mensen graag tig keer hun boeking willen veranderen). Dat bleek iemand te zijn die hier al eerder was (aardige mensen overigens). Die zouden de 12de komen, dat was 2,5 maand geleden zo geboekt. Paar dagen vantevoren, mailtje van die vrouw. Die mensen moeten maandag 14 november naar een begrafenis, is het OK dat ze dinsdag komen. Wij strijken over ons hart, wij zitten verdorie weer heel het weekend last-minute met een lege kamer en bovendien is onze hele vrije dag op dinsdag naar de Filistijnen, maar ja, ze zijn zo aardig en hebben waarschijnlijk niks te maken met de hele voorgeschiedenis met die andere vrouw dus vooruit dan maar. Om 23 uur was er dus nog NIEMAND. Ze kunnen die bon nu niet meer inlossen, we zijn hier klaar mee: 1x annuleren, 1x datum veranderen, 1x niet op komen dagen. Ook voor aardige hoteliers zijn er grenzen.

Wat betreft 1 van onze medewerkers beginnen we trouwens te vermoeden dat we misschien wel in de boot worden genomen. Vanaf volgende week zijn we vier weken dicht en als dat al bij de contractafsluiting bekend is (in een situatie dat dat ieder jaar bijvoorbeeld is, zoals bij ons) hoef je onder duits recht je oproepkrachten niet door te betalen tijdens die sluiting. Iemand weet het vooraf en kan besluiten zelf met vakantie te gaan, de rest van het jaar te sparen, kan besluiten het contract zo niet aan te nemen, of via een uitzendbureau een paar weken ergens anders te gaan werken. Zowiezo werken die oproepkrachten op een minimum-uren contract, en is het principe tot op zekere hoogte boven het minimum aantal uren eigenlijk "niet werken is geen geld". Onze klusjesman liep zich al maanden op te winden over het gebrek aan inkomsten tijdens onze sluiting, alhoewel er nog een gigantische pot vakantiegeld van hem klaarstaat wat we dan gingen uitbetalen waardoor er dan toch inkomsten waren en hij nog overuren had. Ook wilde hij de afgelopen maand ineens veel meer uren werken. Iedere keer werken liep hij uit zijn uren.

Als een oproepkracht ziek is, moet je die wettelijk de eerste 42 dagen het gemiddeld verdiende loon doorbetalen, daarna heeft iemand geen recht op ziektegeld meer van de werkgever. Ineens had onze klusjesman 2 weken voor de vakantie iets aan zijn arm waaraan hij geopereerd moest worden, en dat ging 6 weken duren. Hij mocht 'm echt niet bewegen, werken was onmogelijk. Jaja, maar hij rijdt wel iedere dag zijn vrouw naar haar werk en terug, 's ochtends 15 km heen en 15 km terug over een bochtige weg, en 's avonds haalt hij haar ook weer op. Hij kwam zelf met een briefje van de dokter en de mededeling dat hij doorbetaald wil worden. Nu hebben we te horen gekregen dat we hem wettelijk niet alleen moeten doorbetalen, maar dat dit ook geldt tijdens een vooraf geplande bedrijfsvakantie. En wat we moeten doorbetalen is het gemiddelde van de afgelopen maanden, dus ook over die zelf veroorzaakte overuren van hem. Driemaal raden wanneer de 42 dagen aflopen....precies de eerste dag dat hij na de vakantie weer zou werken. Is dit een groot toeval of is er hier iemand heel erg uitgekookt?  Helaas kunnen we er niets aan doen, zelfs al zou je het kunnen bewijzen. Gelukkig krijgen we van de bedrijfsverzekering wel iets terug, maar niet het hele bedrag. Natuurlijk zijn we wel zo fatsoenlijk dat we alles voor ons personeel goed geregeld hebben (overuren, vakantiegeld, kerstpakket, ongevallenverzekering, pensioen, doorbetaling bij langdurige ziekte, etc) en natuurlijk vinden wij ook dat je als werkgever genereus moet zijn als er zoiets is. Zelf boeken we echter de goedkoopste vakantie die we kunnen vinden en rijden in een oudere auto dan de meeste medewerkers. Onze medewerkers hebben aan het eind van de maand meer loon dan wij onszelf geven. Zij bouwen pensioen op, wij kunnen ons dat moeilijk veroorloven. Het is dus wel frustrerend dat we nu zoveel geld moeten betalen, zeker vanwege het gevoel dat er hier iets niet klopt.

dinsdag 15 november 2011

Oude posts gevonden!

Met dank aan iemand die hier een suggestie gepost heeft hoe je je oude weblogs kunt redden, is Pepijn vanmorgen begonnen met het overzetten van de alleroudste logs van onze oude weblog. Een heidens karwei, maar bij Web-log gaat het toch niet meer goed komen. Mocht je dus de komende tijd "????" denken, daarom staat het dus een beetje door elkaar....

Aanvulling:
De oude posts van februari 2006 waren te antidateren en staan nu in de archieflijst bij 2006. Als het hotel binnenkort een paar weken dicht is hebben we hopelijk tijd alles over te zetten.

zondag 13 november 2011

Soap

Twee stellen gaan gezellig samen een weekendje weg. Het ene stel krijgt ruzie en besluit een punt achter de relatie te zetten. Samen zitten ze "gezellig" met z'n vieren in het restaurant te eten, het ene stel zit met dikke ogen hard te huilen en ruzie te maken. Tussendoor wordt er overdreven en zeer ordinair getongzoend. Het andere stel probeert te bemiddelen maar alle opmerkingen werken alleen maar als olie op het vuur. Andere hotelgasten zitten zich duidelijk aan het gedoe te ergeren. Eén mevrouw gaat ergens anders zitten. Op de vraag of de bank niet lekker zit, en ze daarom op een stoel is gaan zitten is het antwoord dat het uitzicht niet zo bevalt. Na 1 drankje houden die mensen het voor gezien. Katja ligt op een stoel in het restaurant te slapen en gaat op een andere stoel zitten omdat ze het zo beter kan zien. Hoezo nieuwsgierig? Wij staan ons ondertussen in de keuken te verbazen. Het andere stel probeert de situatie nog te redden door gezellig een praatje met ons te maken en ons complimenten te geven over het eten. Op de vraag waarom het toch zo rustig is in het restaurant ondanks dat het eten "geniaal goed" is, ligt het op het puntje van mijn tong te zeggen dat hun vrienden al onze andere gasten hebben weggejaagd. Dat heb ik toch maar even niet gezegd....

Zojuist hebben we weer eens een nieuwe medewerkster aangenomen, hopelijk wordt dit wel een blijvertje. We gaan het zien. Het moet gecoordineerd worden met haar andere werk.

donderdag 10 november 2011

Onder de leden

Gelukkig is het vandaag een iets rustiger dagje. Ik heb duidelijk iets onder de leden: afwisselend ijskoud en dan weer zweten, de buik is van streek, ik heb zwarte wallen onder mijn ogen en ik ben dood- en doodmoe. Ach, het is niet verwonderlijk na maanden roofbouw op het lichaam te hebben gepleegd, en daarnaast loopt iedereen hier in de buurt te kwakkelen. Sandra is ook al geruime tijd een beetje ziekjes. In ieder geval was er vandaag voor mij tijd om eens even lekker onder de wol te kruipen. Vanaf morgen is het hotel weer een stuk voller. Volgende week moet ik weer helemaal beter zijn, dan moet 1 van ons naar de Vakantiebeurs in Leipzig.

Onze klusjesman heeft een ontsteking in zijn arm en gaat geruime tijd uitgeschakeld zijn. De komende 6 weken is dat niet zo erg, maar daarna hopen we dat hij weer ok is om sneeuw te scheppen. Onze nieuwe medewerkster vond de rijafstand toch wat ver (we waren er al bang voor), dus dat was meteen einde oefening. Er heeft al een nieuwe sollicitant opgebeld, dat is een bekende van 1 van onze buren waartegen we dinsdag hadden verteld dat we al zo'n tijd een vacature hadden. Met Katrin hebben we afgesproken dat ze deze 2 weekenden voor onze sluiting nog werkt, en dan misschien nog iets tijdens de feestdagen en dat ze vanaf januari dan 1 à 2 keer per maand gaat werken. We willen haar niet kwijt en dat is wederzijds, maar iedere zondag naast een full-time baan werken werd toch wat zwaar. Christine en Sandra waren natuurlijk dolbij met al dit goede nieuws (not). We hebben echt meer mensen nodig voordat er hier iemand een burn-out heeft of in staking gaat. De vacature is ook gemeld bij het arbeidsbureau, hopelijk komt daar ook wat vandaan.

Dinsdagmiddag om 3 uur lukte het ons zowaar nog om even een mooie herfstwandeling te maken. We zijn door het bos naar het Seepark Arrach gelopen, en na een wandeling om het meer naar de tearoom naast de Schnappsbranderij van Drexler. Na een taartje hadden we eigenlijk geen zin meer om terug te lopen, dus hebben we 1 halte de trein genomen. Toen we thuis waren was het alweer koud en donker (rottige wintertijd).

zondag 6 november 2011

Hogere wiskunde

Een gezin van 7 personen checkt uit: 4 volwassenen en 3 teenagers. Ze hebben in 3 kamers verbleven, en 's avonds in de bar gedronken. De rekening moet als volgt:
-Kale kamerprijs van 3 kamers optellen, gedeeld door 7, en dat maal 4 personen en maal 3 personen
-de ene party betaalt toeristenbelasting voor 2 volwassenen en 2 kinderen, de andere voor 2 volwassenen en 1 kind.
-De drankrekening moet uitgeprint worden en met een balpen moeten de drankjes per persoon uitgesplitst worden. Niet gewoon gedeeld door 7, maar ieder drankje moet specifiek op een aparte rekening. Gisteravond hebben ze tegen Pepijn gezegd dat alles op 1 rekening mocht. Probleem: gisteravond waren ze aangeschoten, en nu weet niemand meer wat ze eigenlijk gehad hebben.

Uiteindelijk waren ze na 20 minuten emmeren tevreden met de rekeningen. Natuurlijk waren ze niet tevreden met mij, ik had natuurlijk telepathisch vooraf moeten weten hoe ze hun verblijf wilden afrekenen. Pepijn merkte na hun vertrek op dat het nog steeds niet klopt wie welke drankjes betaald heeft. Nou ja, het totaalbedrag klopte, dat is voor ons het belangrijkste. Ik heb in de computer van de hele berg rekeningen naderhand weer 1 verzamelrekening gemaakt, dat scheelt een gigantische hoeveelheid boekhoudkosten.

vrijdag 4 november 2011

Aanvulling

Sinds gisteren hebben we weer een aanvulling voor ons team. Ze is Tsjechische en gaat 2 dagen per week werken. Toen ze binnenkwam zagen we het al meteen: dit is iemand die in ons team gaat passen. De dag ervoor hadden we een andere sollicitant waarbij we meteen het omgekeerde zagen. Die bleef met haar jas aanzitten, en viel voornamelijk op door haar ontwijkende en aggressieve manier van antwoord geven. Na 10 minuten wist ik al: met dit mens gaan we allemaal waanzinnig ruzie krijgen, dat is geen teamspeler. Zaterdag komt er nog een sollicitant, want we hebben niet alleen een vervanging voor Monika nodig, maar waarschijnlijk dus ook voor Katrin.

Ondertussen is het hier nog altijd prachtig weer, strakblauwe lucht en prettige temperaturen. We zijn voor de tijd van het jaar dan ook nog aardig gevuld (60% vol in november is echt waanzinnig). Zelf komen we dit jaar niet toe aan mooie herfstwandelingen. Wel merken we dat we langzaam iets meer tijd hebben voor klussen die deze zomer zijn blijven liggen, zoals de boekhouding, klein onderhoud en dergelijke. We zijn met z'n allen de badkamers aan het aanpakken. Geld voor 16 nieuwe badkamers hebben we niet, maar de dames hebben hard geschrobt op de tegeltjes, Sepp heeft de voegen opnieuw gekit en ik heb eens lekker de douchegordijnen uitgebreid gewassen. De dames kwamen zelf met het idee om de eerste week dat we dicht zijn een grondige schoonmaakaktie te houden. Sepp komt ook, en dan lopen we alle kamers na, en hangen we gelijk met het hele team de kerstversiering in het hele pand op.

We hebben te horen gekregen dat onze Turkije-rondreis definitief door gaat, alles is ook al betaald. We kunnen dus nu gaan voorpretten en inlezen. Nog 4 weken voordat we gaan! Over 16 dagen sluit het hotel een maand, maar de eerste 2 weken hebben we genoeg (waarschijnlijk weer veel te veel) bezigheidstherapie bedacht. Zo krijgt onze eigen badkamer na 5 jaar eindelijk tegels! De laatste 2 dagen voor onze sluiting moet er een TipTop-beursstand in Leipzig bemand worden, en net als vorig jaar hebben wij ons weer opgegeven. Dit jaar ga ik, vorig jaar was Pepijn de vrijwilliger. Waarschijnlijk ga ik met de trein, dat is goedkoper en rustiger dan alleen 400 km heen en 400 km terug rijden met de auto.

woensdag 2 november 2011

Prachtige herfst

Het enerverende weekend is weer achter de rug, de meeste gasten zijn weg, het is definitief laagseizoen geworden. Voor de tijd van het jaar en de regio zijn we overigens nog redelijk vol, zeker vergeleken met hoe de parkeerplaats er bij veel collega's uitziet.  De temperaturen zijn echt nog fantastisch voor de tijd van het jaar, en er is ook geen enkele aanwijzing dat het binnenkort eens gaat sneeuwen. Inmiddels zijn de bomen prachtig rood en bruin, en liggen er veel blaadjes in de tuin.Veel tijd om ervan te genieten hebben we nog steeds niet.

Deze week hadden we weer een nieuwe film (ach ja, je moet alles een keertje meegemaakt hebben, niet waar?). Wie al langer meeleest weet het al: met het laagseizoen komen ook vaak gasten die voor een absolute bodemprijs zitten, maar zulke hooggespannen verwachtingen hebben dat ze denken het Ritz-hotel geboekt hebben. In dit geval zetten mensen die 3 kamers gereserveerd hadden na een half uur in de kamer hun koffers weer op de gang en deelden ons mee dat de kamers absoluut niet naar wens was en dat ze weg gingen. Het was de vreselijkste hotelkamer die ze ooit gezien hadden, belachelijk duur (euh... absolute laagseizoenprijs...), het was een grof schandaal, hij ging zijn advocaat bellen, onze meer dan 200 uitstekende beoordelingen met gemiddelde cijfers van 8,2 tot 8,8 op het internet zouden allemaal gemanipuleerd zijn, blablabla. Een andere kamer wilden ze niet, ze wilden ook geen andere oplossing (ander hotel, korting, etc), er viel absoluut niet met deze mensen te praten. Volgens mij ben je niet goed bij je hoofd: 's avonds in het donker de kou in met 4 kleine kinderen zonder hotelreservering, op een zeer druk lang weekend waar bijna geen hotelkamer te krijgen is (en zeker geen 3 kamers naast elkaar die aan een vijfsterren-niveau moeten voldoen voor een lagere prijs dan bij ons). Na een merkwaardige opmerking van de vrouw (er was een gelegenheid hier in de buurt waar ze voor 35 euro all-in een driepersoonskamer konden krijgen?) kwam het vermoeden in ons op dat ze ergens anders goedkoper hadden gereserveerd, en nu ons alleen nog even zo snel mogelijk kwijt moesten zien te raken. Anders ga je op het aanbod in om een andere kamer te zien, en de reactie en manier van handelen klopten ook gewoon helemaal niet. Maar ja, wat kun je doen? Je kunt mensen niet fysiek tegenhouden, je kunt ze niet dwingen te betalen, en als je geen 24-uurs receptie hebt zijn ze op een gegeven moment toch gevlogen. Dat dan liever meteen dan dat je er kosten en ergernis aan hebt en mensen zonder te betalen walk-out gaan.

Gisteren hebben we onze rustdag voornamelijk gebruikt om bij te slapen en om de administratie te doen. We zijn alleen 's avonds in het dorp een pizza gaan eten, we waren eigenlijk na iets meer dan een uur alweer terug. Sandra en Christine hebben samen alle kamers gisteren schoongemaakt. Vandaag is het rustig en doen we de kamers zelf. Het is kindervakantie en de dames wilden echt vandaag eindelijk eens een dagje vrij om iets met de kinderen te ondernemen. Vanmiddag en morgenmiddag komen de eerste twee sollicitanten, we hebben weer een derde persoon nodig, en zowiezo heeft onze zondaghulp aangegeven dat ze het steeds moeilijker kan combineren met haar andere werk en er waarschijnlijk binnenkort mee op gaat houden. Met alleen de vaste 2 dames gaan we het niet redden, al helemaal niet met de decemberfeestdagen.