ons hotel

maandag 31 maart 2008

Met huid en haar

Wij hebben een kat die haar prooi opvreet met huid en haar, ook al heeft ze net van ons brokjes gekregen. Waarschijnlijk heeft Jane dit overgehouden van haar 5 weken alleen in het bos. Tsja, en dan kan het zijn dat iets je dwars blijft zitten na het feestmaal. Dinsdag had ze een vogel verorberd en sinds die tijd at en dronk ze niets meer. Vrijdag zijn we toch maar met haar naar de dierenarts gegaan, want een kat mag eigenlijk nooit langer dan 48 uur zonder vocht. We dachten zelf aan salmonella of zo, maar uit de röntgenfoto bleek dat al die veren tot een zware verstopping hadden geleid. Ik kreeg van alles mee naar huis, en we moesten haar gedwongen voeren met speciaal krachtvoer. Pepijn kreeg er alleen tandafdrukken van in zijn vinger, maar eten deed ze niet. Zaterdag zat hij dus weer bij de dierenarts, dit keer hebben ze haar een klysma moeten geven om alles eruit te krijgen (ja, sorry, ik weet het…). Gelukkig eet ze nu weer. Maar wat vindt Pepijn net onder de kapstok? VEREN!

Hier is het ondertussen werkelijk stralend weer, je kunt hier zonder jas naar buiten. Pepijn is naar de jaarvergadering van de BHG Cham (zeg maar de Koninklijke Horeca), maar we hebben incheckers dus er moest iemand thuis blijven. Sinds ik de voorzitter een weerwoord heb gegeven (met die toestand met de hotelsterren) ben ik niet echt zijn grote vriendin, dus is het beter als Pepijn gaat. Bovendien is Pepijn morgenavond alleen thuis als ik naar de computercursus ga. De voorraad zelfgemaakte soepen begint wat minder te worden in de vriezer, dus ik ga zo even lekker kokkerellen. Ik ga er vanuit dat Pepijn niet op tijd terug is voor het eten, maar ik heb maar een paar mensen halfpension dus dat lukt wel.

vrijdag 28 maart 2008

Beproeving

En nee….we gaan het niet over "de film" hebben. We hadden gisteren een gast waarvan wij dachten "hebben wij dit?" Hij had gereserveerd via een hotelboekingssite en wij hadden de standaardbevestiging gekregen "Gast betaalt zelf in het hotel". Een andere mogelijkheid is er eigenlijk ook niet. Bij het inchecken kwam er echter een getypt velletje van het bedrijf uit de tas dat we de rekening maar op moesten sturen. Ja hallo, we zijn de Stadsbank van Lening niet! Wij kennen deze gast niet, wij kennen het bedrijf niet, niemand heeft van te voren contact opgenomen en bovendien staat in onze hotelvoorwaarden dat wij dit eigenlijk bijna nooit doen. Dit stukje papier had iedere lagere school-scholier met een beetje computerkennis in 5 minuten kunnen maken. Pepijn merkte later tegen mij grappend op dat de gemiddelde Nigeriaanse bende er meer werk aan had besteed.

De onschuldige werknemer was door zijn baas ook maar met dit vodje op pad gestuurd en leek de gang van zaken niet verwonderlijk te vinden. Wij hebben hem duidelijk gemaakt dat wij zelf contact op gingen nemen met zijn firma, maar dat als daar geen bevredigende oplossing uitkwam, hij dan zelf zijn verblijf diende te betalen. Toen ik naar het bedrijf belde, kreeg ik "directeur Blaaskaak" direct aan de telefoon (ja, enorm groot bedrijf dus, ahum…) die meteen tegen mij begon te schreeuwen. Het leek ook wel alsof hij het telefoontje verwachtte, zo snel trok hij van leer. Ik kreeg er geen woord tussen… Hij wilde niets, het bedrijf had geen creditcard, overmaken wilde hij ook niet, hij wilde niets faxen, en het was allemaal belachelijk hoe wij ons opstelden. Uiteindelijk gooide hij de hoorn erop. Je kunt een hoop tegen mij zeggen, maar dit pik ik dus echt niet! Voor de werknemer werd het dus gewoon zelf betalen….

Iedereen begrijpt dat we hier een boze email over gestuurd hebben naar de contactpersoon bij de hotelboekingssite, ook omdat toegeven werd dat ze dit bij andere hotels van deze site ook gedaan hadden. We hebben een keurige mail terug gekregen met de belofte dat geen beoordeling zal worden toegelaten van dit bedrijf. Straks krijg je nog een 1 van die idioot. Als hij zich door de telefoon niet kan gedragen, dan zal zijn etiquette op het World Wide Web niet veel beter zijn.

Ik wil vanmiddag even met een getypt velletje gaan tanken en boodschappen doen. Stuur de rekening maar naar het hotel! Hoezo dat kan niet? Dan doe ik altijd bij de Shell…. Goh, bij Albert Heijn mag dat altijd wel! Tuurlijk joh…..

woensdag 26 maart 2008

Leedvermaak

We hebben ons gisteren zitten bescheuren voor de televisie. De beelden van "indrukwekkende sneeuwval" op het Journaal leidde bijkans tot tranen in de ogen. Vooral het filmpje van de "enorme problemen op het spoor", waarbij er opnamen werden gemaakt van een laagje sneeuw van maximaal 3 cm deed toch een enorm komisch talent bij de NOS vermoeden. Mensenlief, heel Beieren ligt in een deuk. In totaal is er in Nederland maximaal 11 cm sneeuw gevallen. De collega’s wilden het gisteren niet geloven bij de computercursus: "Hoeveel cm sneeuw? Hoeveel km file? Is er in Nederland wel zoveel snelweg?" Als bij dat soort hoe-weinig-heden (hoeveelheden kan je het niet noemen) er hier al dat soort problemen zouden optreden, zou in een normale winter het openbare leven maandenlang tot stilstand komen.

Hier blifjt het ondertussen sneeuwen, Pepijn schept zich een ongeluk. De verwachting is wel dat het later deze week over gaat zijn en dat de temperatuur weer gaat stijgen.

maandag 24 maart 2008

Eitje hebben??

We hebben nog wel erg veel geverfde gekookte eieren over (van de horeca-groothandel met verantwoorde verf enzo), die we echt niet allemaal zelf op kunnen eten. We hebben al rond zitten surfen voor een recept met eiersalade of zo… Nu is het prachtig zonnig weer, en hier en daar begint de sneeuw een beetje weg te smelten. Morgen komen er weer nieuwe gasten, vanavond is het rustig. Vanwege Pasen komt onze vaste huurder ook pas morgen weer. We rommelen een beetje rond, Pepijn heeft de douchekraan in kamer 6 gerepareerd, ik doe een wasje. Dit weekend hebben mensen duidelijk wat rond zitten surfen met vakantieplannen, we hebben weer een paar boekinkjes voor het hoogseizoen gekregen. Het meest spectaculair  was een site die vroeg of we ook 4 of 5 nachten wilden aanbieden via hen (ja, graag zelfs) en 5 minuten nadat het was ingesteld op de site kregen we een boeking van hen voor 4 nachten! April lijkt nog tamelijk rustig te blijven, maar je weet niet wat er nog komen gaat als het weer ineens prachtig wordt.

Wij liggen aan 1 van de meest populaire wandelroutes van Lam, maar aan het aantal wandelaars te zien (vooral het gebrek eraan) is Pasen voor niemand echt topdrukte geweest. Gisteren en eergisteren kwam er helemaal niemand voorbij, zelfs geen verveelde inboorlingen.

Niet alleen potentiele gasten surfen graag met Pasen, ook hebben we weer een paar vragen binnengekregen van meerdere mensen die graag een hotel of B&B zouden willen beginnen. Wat dat betreft is dat Roer-om-dromen-seizoen ook weer begonnen. Beetje laat als die voor de zomer nog iets op poten willen zetten…. Iedereen weet ondertussen wat wij daarvan vinden: een half uurtje een mailtje met vragen beantwoorden willen we er wel aan besteden, maar mensen krijgen geen cijfers, geen bedrijfsplan en geen gevoelige informatie. De Kamer van Koophandel of de VVV levert dit soort info graag. Als je gaten schiet in hun plan, hoor je overigens van 99% nooit meer iets of je krijgt een boze mail terug. Niemand wil graag van de roze wolk getrokken worden….

vrijdag 21 maart 2008

Vrolijk Pasen!

De sneeuw heeft er toe geleid dat we vandaag meer rekeningen printen voor annuleringen dan dat we gasten ontvangen, helaas. Nou ja, als je ook dit weekend bij ons je motorseizoen wilde openen, ben je wel aan het juiste adres maar niet op het juiste moment.
De geruimde sneeuw plakt goed, is dan ook het beste per kruiwagen af te voeren en ik (P) heb niet alles de helling af gekiept maar wat bewaard voor een geintje: VROLIJK PASEN ALLEMAAL!


Het is allemaal al weer een stuk beter begaanbaar, het motregent zelfs een beetje dus de geruimde oppervlaktes kunnen er nog steeds mee door.

Sneeuwstorm

Er is net een weerswaarschuwing uitgegeven niet de straat op te gaan. Nee, dan waren we ook niet van plan, nee! We hebben Regina vanmorgen gebeld dat het wat ons betreft niet nodig is om te komen. Het regent hier alleen maar annulereingen, omdat mensen er niet door komen. Er waait regelmatig een hoop sneeuw tegen de voordeur, die Pepijn braaf wegruimt. De rest van het tuinpad en de parkeerplaats is geen beginnen aan vanwege de aanhoudende sneeuwstorm die om het hotel loeit.

Het blijft de hele week sterk sneeuwen, dus wie er nog vakantie heeft, bij ons kun je leuk wintersporten! Dat Romeo niet meer onder het raam zit, is wel duidelijk.

donderdag 20 maart 2008

Romeo onder het raam

Katja heeft een lover. Ze zitten uren aan weerszijde van het raam bij de receptie naar elkaar te staren: zij lekker warm binnen op de verwarming, hij buiten op het richeltje in een sneeuwstorm. Soms zitten ze allebei in te dutten. Het grappige is dat hij ook zwart-wit is. Katja kan af en toe nog zo’n heerlijke kleuter zijn, wij denken dat ze niet helemaal door heeft wat hij van haar wil. Ze vindt het heel erg spannend, maar wel een beetje eng dat ze zoveel aandacht van een vreemde kater krijgt. Af en toe springt hij van het raamkozijn en zingt een serenade voor haar onder het raam. We hebben hem maar Romeo genoemd.

woensdag 19 maart 2008

Witte Pasen

Een groene kerst en een witte pasen, het is weer eens wat anders. Er is hier ineens een bak sneeuw gevallen. Niet dat we dan onmiddellijk merken in de boekingen, veel mensen zijn inmiddels niet meer geinteresseerd in wintersport. Iedereen zat eigenlijk al op de lente te wachten. Mooi is het wel, al die witte bomen.

Onze nieuwe gast blijft waarschijnlijk 3 tot 4 maanden, en is echt "low maintenance". Je ziet ‘m even bij het ontbijt en dat was het dan. Hij is wel erg aardig. Gisteren kwamen er gasten uit Frankfurt aan, en de paniek sloeg meteen bij hen toe: ze hadden de tas met autopapieren, paspoort, creditcards en portemonees thuis laten liggen. Geen geld dus, en heen en terug naar huis zou minimaal 8 of 9 uur gaan kosten. Wat nu? Vader was al in de auto gesprongen om terug te gaan rijden. Uiteindelijk heeft de zoon, die thuis was, een telefonische spoedoverboeking naar onze rekening laten doen en hebben wij het geld cash uitbetaald min de verblijfskosten. Ze konden namelijk zonder pasjes en identificatie ook niets van hun eigen rekening opnemen bij het lokale bankfiliaal. Vader was inmiddels al bijna bij de snelweg (3 kwartier rijden), dus die kon weer omkeren. Ze hebben toch een leuke middag en avond gehad en de dankbaarheid was groot.

Het laminaat ligt, Pepijn is nu de plintjes aan het monteren. Dat is een echt priegelwerkje, het laminaat is nog sneller gelegd. Vrijdag komt Regina, die kan dan die kamers goed schoonmaken, en dan zijn ze weer klaar voor gebruik. Morgen hebben we geen dansles ivm de paasvakantie, als het zo rustig blijft, gaan we morgen misschien naar Regensburg. De Metro had een superaanbieding van mooie terrastafels en de Bauhaus ernaast heeft misschien een mooie oplossing voor ons uit elkaar kruimelende terras. Voor de onwetenden: de tegels op het overdekte terras zijn kaportgevroren, gebarsten, los, weg. Het ziet er niet uit, en het is gevaarlijk wegens struikelgevaar, en ook het wit plastic tuinmeubilair met groene plastic kleedjes erop geplakt (!) hoort ook echt niet meer bij de stijl van de nieuwe eetzaal en de rest van het hotel. Hoog tijd voor een nieuwe look. Het terras wordt dus het volgende mega-bouwprojekt. We hadden gehoopt dat we er na de Pasen aan konden beginnen, maar nu het sneeuwt en weer koud is, verzinnen we vast wel weer een andere leuke klus.

donderdag 13 maart 2008

Rustige Ruhetag

Voor het eerst in vier weken hebben we vandaag weer eens een Ruhetag, waarbij we ook naar dansles kunnen. Vorige week was ik Berlijn, en de twee keren ervoor zaten we op gasten te wachten. Deze week is het extreem rustig, maar Pepijn schiet daardoor wel lekker op met laminaat leggen: kamer 6 is nu echt bijna af. Helaas is het vandaag op onze vrije dag slecht weer: we hadden net een sneeuwstorm, maar de sneeuw is toch niet blijven liggen.

Gisteren hadden we weer een sukkel: eerst boeken en dan pas op de kaart kijken. Grote schrik, want het was toch wel wat ver rijden, en die wilde natuurlijk weer annuleren. Nou ja, blijf dan maar weg, dat heeft voor ons voor 2 nachtjes ook geen zin, die gaan alleen maar zitten mokken en niets besteden. Vanaf volgende week hebben we een vaste bewoner: een jongen die voor het computerbedrijf in het dorp gaat werken en voor de eerste paar maanden een kamer zoekt totdat het een vaste aanstelling wordt. Onze ervaring is dat de eenpersoonskamers nooit allemaal bezet zijn, vooral niet in het hoogseizoen (in de wintermaanden heb je nog wel eens zakenreizigers), en zelfs op piekdagen is er weinig vraag naar singles. Met Oud & Nieuw zetten we er vaak 2 kinderen in met een extra bed. Deze nieuwe gast brengt geen miljoenenbusiness, maar het zorgt wel voor een vast maandelijks inkomen.

Verder hebben we er weer een paar uitstekende internetbeoordelingen bij: een 9 en een 9,5. We staan er nog steeds van te kijken: die van die 9 had een standaardkamer met oude tapijttegels. "Natuurlijk" heeft Pepijn van beide gasten weer eens een 10 voor service gekregen. Geen idee wat wij doen dat we steeds dit soort cijfers krijgen, wij vinden het in ieder geval niet super-speciaal. Alleen jammer dat die van de 9,5 een lang lovend commentaar in het Pools geschreven had (dat begrijpen veel potentiele gasten niet), maar gelukkig bestaan er online vertaalprogramma’s, dus we hebben de essentie wel begrepen (je krijgt wel kromme zinnen bij zo’n vertaalprogramma!

maandag 10 maart 2008

Weer thuis uit Berlijn

Wat is het weer heerlijk om thuis te zijn, in je eigen bed te liggen en onder je eigen douche te staan! Ik kan mij niet herinneren dat ik ooit in een hotel zo slecht geslapen heb, wat was het daar gehorig!
Zaterdag ben ik eigenlijk het grootste deel van de dag onderweg geweest. Toen ik vanuit het hotel met de S-Bahn op het Centraal Station aan kwam was de bagageopslag vol, en stond er een lange rij wachtenden om van hun koffer af te komen. Het alternatief was dat ik met een zware trolley achter mij aan door de stad zou moeten lopen. Het dilemma werd voor mij opgelost toen het steeds harder begon te regenen en er een mededeling werd omgeroepen over de volgende Intercity naar Nürnberg. Snel maakte ik nog even een stoelreservering en een paar uur eerder dan gepland was ik onderweg naar huis. Ik kon mij vaag herinneren dat er een reden was dat ik pas om 13.00 uur vanuit Berlijn zou vertrekken: op zaterdag rijden er maar heel beperkt treinen en aansluitingen waren er niet veel. Uiteindelijk heb ik dus in Nürnberg 2 uur door de stad gelopen (koffer kon hier wel in een kluisje). Wat een leuke stad, ik ben meteen verliefd geworden! Eigenlijk had ik nog wel veel langer willen blijven, maar ja, dan was ik nooit meer thuis gekomen. Onderweg naar Schwandorf liep de trein ernstig vertraging op, en de aansluiting naar Cham dreigde verloren te gaan. Een drama, want Schwandorf is erg deprimerend en geen idee hoe je daar een paar uur dood slaat. Uiteindelijk heeft de conductrice gezorgd dat de aansluitende trein wachtte. Onze hotelgasten waren de hele avond de deur uit, dus Pepijn kwam mij in Cham halen en we hebben samen gezellig Grieks gegeten.
Gisteren was ik helemaal kapot, en vandaag ben ik ook nog niet helemaal ok. Pepijn is druk bezig met laminaat leggen, de verwachting is dat de gerenoveerde kamers het einde van de week weer bewoonbaar zijn. Hij is ook moe, het is heel wat om het hele hotel in je eentje van vroeg tot laat te moeten runnen!

donderdag 6 maart 2008

Berichtje uit Berlijn

Zo, ik heb een internetcafe gevonden in Berlijn om even een update te geven. Ik ben helemaal kapot door al het lopen over de grootste beurs die ik ooit gezien heb en natuurlijk door de hele stad ivm de openbaar vervoerstaking. Ik heb nog redelijk geluk omdat de S-bahn nog rijdt en ongeveer heen gaat waar ik heen wil. Het is alleen ijzig koud dus voor je lol ga je de straat niet op. Het is vanaf het S-bahnstation erg ver lopen naar het hotel en het hotel ligt in zo’n rustige buurt dat er niets te beleven is (het dichtstbijzijnde restaurant was gisteravond bijna een kilometer lopen).

Ik had verwacht wel 2 dagen nodig te hebben voor de ITB, maar ik ben al klaar. Het viel tegen hoeveel stands er waren van bedrijven waar ik echt iets aan had. Ik heb wel wat potentiele partners gesproken, en er zal ook wel iets uitkomen, maar echt miljoenenbusiness heb ik niet binnengehaald. Natuurlijk ben ik nog even langsgegaan bij de stand van TipTop, daar was het ook rustig. Het schijnt dat de ITB al jaren achteruit gaat, vooral als gevolg van de moderne technologie. Des te minder reizen er geboekt worden via traditionele kanalen als reisburo’s en touroperators, des te meer een business-to-business-beurs als de ITB daaronder te lijden heeft. Ik heb het nu een keer gezien, dat hoeven we volgend jaar ook niet meer te doen.

Ik loop nu over de Kurfürstendamm, een enorme winkelstraat, omdat het wel erg laat was om nog andere dingen te doen. Naast de ijzige koude is het net ook nog een beetje begonnen te regenen. Van wat ik tot nu toe gezien heb, vind ik Berlijn een vieze, ongezellige stad met heel veel graffiti en hele onvriendelijke mensen. De collega’s van TipTop uit Nürnberg en Kitzingen vonden de mensen hier ook niet aardig. Zou iedereen in Beieren dan zo vriendelijk zijn? Morgen heb ik besloten er eens goed een dag op uit te trekken, ik heb de beurs zo goed uitgeplozen dat ik niet meer terug hoef. Aangezien mijn hotel in de buurt van Potsdam ligt, wil ik misschien morgen eerst naar het paleis van Sanssoussi. In Potsdam rijdt het openbaar vervoer overigens wel gewoon normaal. Morgenmiddag zie ik wel wat ik ga doen in Berlijn. Ik heb net een fatsoenlijke stadsplattegrond gekocht, gezien het vele voetenwerk was het lastig om steeds de weg kwijt te raken. Het hotel had geen kaart, overigens ook geen info over het openbaar vervoer of bezienswaardigheden of wat dan ook te drinken (als je dorst hebt, is alleen het kraanwater een optie). Ook konden of wilden ze Pepijns telefoontje niet doorverbinden naar de kamer. Het hotel is wel in orde qua kamer, maar de vriendelijkheid (daar gaan we weer) en de service laten ernstig te wensen over. Dat wordt absoluut geen 10 in de beoordeling!
Zaterdag om 13 uur neem ik de trein weer terug naar Lam. Misschien als er geen gasten zijn, komt Pepijn mij in Cham halen en kunnen we gezellig in Cham ergens eten. Ik geloof dat we het geen van beiden erg gezellig vinden zo zonder elkaar.

dinsdag 4 maart 2008

Oorkonde


Uiteindelijk hebben we toch een nachtje een hotel geboekt in München en Pepijn z’n verjaardag een beetje gevierd. We konden na het Frühschoppen en het stemmen pas weg, dus in de late namiddag kwamen we bij het hotel aan. Het was een heel erg leuk hotel, de kamer was dik in orde en het lag in een goede, rustige buurt. We zijn met de tram het centrum ingegaan en hebben fijn een paar uur rondgekeken, en daarna hebben we heerlijk gegeten bij een mexicaans restaurant. In een grand-cafe hebben we nog even wat gedronken voordat we weer terug gingen naar het hotel.

De oorkondeuitreiking was een beetje een chaotische en massale gebeurtenis. Volgens mij was de minister het handen schudden in ieder geval goed zat aan het eind. Er waren een aantal collega’s van TipTop, gedeeltelijk om zelf een oorkonde af te halen, maar ook een paar alleen ter morele ondersteuning, en dat was heel erg gezellig. Na de uitreiking hebben we nog gezellig met z’n allen wat gedronken. Onderweg naar huis hebben we met z’n tweeen grieks gegeten in Deggendorf.

Vandaag moest er alweer een koffer worden ingepakt, want morgenochtend ga ik naar Berlijn. Dat wordt nog een spannende aangelegenheid, want het openbaar vervoer in de stad staakt voor de komende 10 dagen. Gelukkig is mijn hotel te bereiken met de trein, dus ik ben erg blij dat ik gekozen had voor een hotel in Potsdam in plaats van in het centrum van Berlijn. Vanuit daar zou het bereiken van de beurs ook geen probleem moeten zijn. Pepijn heeft zich vandaag bezig gehouden met de technische ondersteuning: folders vouwen, factsheet schrijven, visitekaartjes drukken. Hij kon dus ook niet mee naar de websitecursus.