ons hotel

vrijdag 28 september 2007

Bijltjesdag

Krijg net een SMS van 1 van mijn liefste vriendinnetjes bij Martinair dat ze 1 van de slachtoffers is van de reorganisatie, net als de andere vriendin die hier in februari ook was. Pfoe…dat komt even hard aan…. En als ik het lijstje zie van de mensen die eruit liggen, begrijp ik het van heel veel mensen niet. OK, er zit ook een enkeling bij die niet functioneert, een drankprobleem heeft of zich om de haverklap ziek meldt, maar met de meesten is niets aan de hand. Ze zaten om etenstijd nog op het hoofdkantoor bij het management wat er nu gaat gebeuren. Ik ben héél blij dat ik dit niet meer mee heb hoeven maken, ik denk dat ik daar een potje had staan te janken, of ik nu de zak had gekregen of had mogen blijven.

Vandaag zijn de tapijttegels bezorgd, de wonderen zijn de wereld nog niet uit! We hebben de gang boven geverfd, dus morgen kunnen de tapijttegels erin en de gordijnen opgehangen, dan ziet het er al een stuk gezelliger uit. Plotseling hebben we een paar boekingen te pakken voor dit weekend, en dat terwijl het regent. Het zou nu wel weer beter weer moeten worden. We moeten de gang boven dus snel af hebben, als de boekingen blijven komen hebben we de kamers nodig.

donderdag 27 september 2007

Aaaahhhh....

Dat was onze reactie toen we gisteren het blik verf opentrokken. Met andere woorden: welkom bij weer een nieuwe aflevering van de soap "Goede Klussers, Slechte Klussers". De kleur was echt véél te donker. Pepijn en ik riepen nog optimistisch dat we wel een klein hoekje konden proberen, maar de muur werd een soort knaloranje-bruin. Zelfs toen we er een blik witte verf bijpakten, en het 1:4 verdunden, was de kleur nog steeds afschuwelijk. ‘s Middags zijn we dus maar even samen naar de bouwmarkt teruggereden (uur heen, uur terug) om andere verf te halen. Gelukkig was de eerste lading niet uit een verfmachine, maar kant-en-klaar, dus we konden 5 van de 6 tonnen teruggeven. Wat we met een enorme aangebroken ton terracotta-achtige verf voor 100 m2 muur moeten, weten we nog niet echt goed. We hebben nu maar verf laten mengen op een gewenste kleur. De muur is nu een soort zacht roze, wat waarschijnlijk ook beter bij onze nieuwe gordijnen gaat passen en bij de tapijttegels.

Toen we bijna bij Straubing waren ging de telefoon. Iemand begon, zonder zich voor te stellen, in het plat Beiers een hele tirade. Het duurde even voordat ik door had waar het over ging. Het transportbedrijf stond voor de deur met anderhalve palet tapijttegels, en er was helemaal niemand thuis om het aan te nemen. Die kerel was volledig van de kook, want "wat dacht ik dat hij nu met die palets ging doen". Nou ja, weer mee terug nemen natuurlijk, of een uur wachten totdat er iemand terug gereden was. Hij had anderhalf uur gereden vanuit Landau an der Isar, en of hij het niet bij 1 van onze buren kon dumpen. Euhhh…. wij nemen regelmatig een pakketje aan voor de buren en andersom, maar dit is toch wel van een hele andere orde…. Uiteindelijk ging ik maar net zo bot tegen hem doen als hij tegen mij was, het was toch echt zijn probleem en niet het mijne, want er stond op de bon dat hij éérst moest bellen voordat het in de vrachtwagen ging. Vanmorgen heeft Pepijn gebeld met de tapijtboer en die belde terug om te zeggen dat het transportbedrijf ook niet echt begreep waarom de chauffeur niet eerst gebeld had. Waarschijnlijk wordt het nu dinsdag. Fijn, dan ben ik alleen thuis, is Pepijn naar Bonn en heb ik halfpensiongasten. Die kerel komt natuurlijk zeer ongelegen, en gaat weer een heel verhaal ophangen.

Vandaag gaan we in Deggendorf de gordijnen ophalen, en naar de dansles. Ik heb de gordijnenwinkel deze week al 3x gebeld ivm de soap over het meubilair, want ze hadden dezelfde gordijnen ook in het blauw, en die hadden we nodig in het restaurant bij het ‘nieuwe’ meubilair. Ben benieuwd of ze er nog wat van begrijpen….

woensdag 26 september 2007

Toch restaurantmeubilair?

Maandag zijn we naar het dierenpark om de hoek in Lohberg geweest. Verwacht geen grote dierentuin of safaripark, het is allemaal redelijk kneuterig. Er zijn alleen dieren die hier in het Beierse Woud in de vrije natuur hier voorkomen, zou die wolven of lynxen toch niet graag tegenkomen.  Mijn vader heeft foto’s gemaakt, maar ik geloof niet dat wij zijn digitale camera kunnen ‘leegtrekken’ op onze computer, dus helaas geen foto’s bij dit logje. Het was die dag 24 graden, maar gisteren is het weer ineens gigantisch ingestort, het is nu zo’n 8-11 graden en nat.

Het klussen vordert maar heel langzaam. Hopelijk kan er dan vandaag eindelijk geverfd worden in de hotelgang boven. Gisteren werden we gebeld door de gordijnenwinkel dat de gordijnen binnen zijn, dus die kunnen we morgen ophalen. Met dank aan mijn ouders is er wat meer orde in de bonnetjes-chaos gekomen. Totdat je ermee gaat zitten besef je niet wat een puinhoop het is. Mijn ouders hebben vele uren zitten plakken, knippen en ordenen. We weten nu gewoon zeker dat er een hulp in de huishouding moet komen, de administratie is ons echt boven het hoofd gegroeid en de accountant is natuurlijk heel erg duur (duurder als een poetsdame).

We werden gisteren gebeld door de verkoper van het restaurantmeubilair. De koper was alles komen ophalen, en er was een discussie geweest. Hij zegt natuurlijk dat het de schuld van de koper was die het niet goed begrepen had (gezien het grillige biedgedrag best mogelijk), maar hij wilde vervolgens wel méér geld uit ons persen. Nou nee, wij zijn om duidelijke redenen op een bepaald punt afgehaakt met meebieden. Óf je verkoopt het aan ons voor de prijs van ons laatste bod, óf we zijn niet geinteresseerd. Daar moest hij even over nadenken, hij zou ons terugbellen. Vanmorgen belde hij ineens. Pepijn heeft net een busje geregeld, dinsdag gaat hij de spullen ophalen in Bonn (eindje rijden!).

zondag 23 september 2007

Jodeldans

Al met al zijn we een paar minuten binnen geweest bij het Steigenberger Hotel. Al bij de voordeur kwamen de klanken van accordeon en jodelen ons tegemoet en de slechte zanger in Lederhosen was nou niet echt onze definitie van "live band". De meerderheid van de bezoekers zat er verveeld bij, gedanst werd er nauwelijks. Het viel op dat er veel mensen even kwamen kijken en bijna meteen weer weggingen. Erg jammer, er zijn al genoeg van dit soort uitgaansmogelijkheden in Lam. Het had een meerwaarde gehad als het nu eens wat anders was, wij vonden het bovendien een aanfluiting voor zo’n luxe hotel (4 sterren superior), dan verwacht je toch iets meer zangkwaliteit (over smaak valt te twisten).

Gisteravond was de dansavond van de dansschool heel erg gezellig, zo gezellig dat we anderhalf uur na het einde nog geanimeerd zaten te praten. Op de dansavond wordt altijd een ludieke quiz gehouden, waarna er uit de papiertjes met de goede inzendingen een aantal winnaars worden getrokken die kleine prijsjes krijgen. Heel toevallig werden alle dames aan onze tafel uit de hoed getrokken. Ik won een fles champagne, die we met z’n allen hebben opgedronken.

Bij de online meubelveiling zijn we uiteindelijk afgehaakt, er zat iemand erg gedreven te bieden. In totaal is er 46 keer geboden, waarvan 40 keer door 1 persoon. Wat ie zat te doen, wij begrepen het niet helemaal. De prijs was enorm, veel meer als bij vergelijkbare produkten. Voor dat bedrag kunnen we een hoop tafelkleedjes en decoratiemateriaal kopen voor het restaurant. We hebben vandaag de tafels anders neergezet, dat ziet er al wat leuker uit. Qua verven hebben we nog niet veel kunnen doen, morgen verder.

vrijdag 21 september 2007

Kleuren

Het lijkt bijna wel of de bomen met elkaar hebben afgesproken om met z’n allen op de eerste officiele dag van de herfst in herfstkleuren te gaan staan. Plotseling is het herfst! Ook is het weer echt prachtig zonnig, al is het wel wat koud. Dit weekend worden temperaturen van 20 graden voorspeld. Je zou er zo maar van in het bos willen gaan lopen.

Wij zijn gisteren op jacht geweest naar decoratiemateriaal. Eerst naar Kötzting, toen naar Straubing en toen naar Deggendorf. ‘s Avonds bij de dansles waren we niet echt fris meer, en de voeten waren al even vermoeid. Maar… we hebben licht abrikozen-zalmkleurige verf, genoeg voor 600 m2 wand, we hebben gordijnen voor in de gang (die liggen nog bij de winkel apart, want er moesten er een paar worden bijbesteld), we hebben nieuwe handgrepen voor de voordeur, beits om de bar te lakken, en een hanglamp voor boven de bar.

Verder zijn we bezig met een online veiling van restaurantmeubilair, er houden regelmatig restaurants op te bestaan of kopen zelf wat nieuws, dus er zwerft op het internet veel mooi gebruikt meubilair rond. Dat doet qua prijzen bijna niets, want wat moet je als particulier met 10 eetkamertafels en 40 stoelen? Met nog 1 dag te gaan, staat het hele stelletje wat wij op het oog hebben samen nu op een biedbedrag van 151 euro (met ons als hoogste bieder). Zelfs al gaat het nog een beetje omhoog, en moet je een busje huren om het te gaan afhalen, dan heb je voor een paar honderd euro een hele nieuwe look in je restaurant. Ons meubilair is namelijk wel heel erg donker en somber, en draagt ook niet echt bij aan de sfeer. Zonder tafellakens zijn de tafels eigenlijk helemaal niks en de stoelen zien er ook zo gedateerd uit. Misschien lukt het niet hoor, als er nog een horecagelegenheid of een tweedehands-meubelhandelaar de laatste dag meebiedt gaat de prijs teveel omhoog, maar het is een leuke hobby. Zo zijn we ook voor een zacht prijsje aan onze horeca afwasmachine en ons formuis gekomen….

Zojuist kondigt onze Slowaakse zakenreiziger aan dat hij graag nog 2 weken wil blijven. Gelukkig heeft hij kamer 20, helemaal beneden aan het eind van de gang, dus van het klussen in de lobby heeft hij geen last. Ik heb hem wel verteld dat hij volgende week de enige gast is, maar dat leek hij wel lekker rustig te vinden. Hij eet hier toch niet, want hij wil ‘s middags warm en dat leveren wij niet, en hij is toch het grootste deel van de dag buiten de deur ivm werk. Volgende week moet hij misschien een paar keer in de bibliotheek ontbijten omdat de eetzaal op z’n kop staat, maar ook daar weet hij van. Hij vindt het gratis onbeperkt internet ideaal, zo kan hij veel werk op zijn laptop doen. Veel hotels in onze prijsklasse bieden dat niet aan, dus alleen daarom wil hij al blijven.

woensdag 19 september 2007

Wilde ideeen

Hier in Beieren is de strijd om de opvolging van CSU-kanselier Edmund Stoiber in volle gang. Er zijn verschillende kandidaten die van alles roepen. Wat hiervan het nut is, is niet duidelijk, het "Beierse Volk" wordt toch niets gevraagd, over 10 dagen wordt binnenskamers bij de CSU besloten wie het wordt. Er zijn een paar stoffige mannelijke kandidaten waar je geen beschuitje mee zou willen eten en 1 "outsider" die eigenlijk geen kans maakt. Landsrat Pauli is namelijk een vrouw, en dan ook nog eentje die niet onaantrekkelijk is, en dat kan in Beieren eigenlijk natuurlijk niet….


Vandaag heeft ze iets wilds geroepen, iets wat in het oer-conservatieve Beieren natuurlijk helemaal niet kan. Het voorstel is dat alle huwelijken nog maar voor een termijn van 7 jaar gesloten worden, en stellen die wél gelukkig zijn met elkaar, kunnen na die termijn voor nog eens 7 jaar verlengen. Uit onderzoek is namelijk gebleken dat binnen 7 jaar toch meer dan de helft van alle huwelijken in Duitsland in echtscheiding geeindigd is, dus als je het zo regelt, scheelt het weer dure echtscheidingsadvocaten, eindeloos getouwtrek en heel veel rechters. Op zich een praktisch idee, maar binnen de CSU is de beer nu los. Alleenheerser Stoiber was er als de kippen bij om te verklaren dat Pauli maar een andere partij moet zoeken, en de Beierse Katholieke Kerk (met als grootste voorman de Beierse Paus) zou het liefste een brandstapel oprichten. Saillant detail is echter dat alle tegenkandidaten gescheiden zijn of in een bijzonder slecht huwelijk zitten, en onwettige kinderen en véél maitresses hebben….

Tapijt

Gisteren hebben we nieuwe tapijttegels besteld voor alle algemene ruimten. We kregen naast de toch al gunstige aanbiedingsprijs ook nog extra korting vanwege de hoeveelheid! We hebben uiteindelijk gekozen voor bordeauxrood, aangezien die kleur ook al voorkomt in onze hotelfolder, de gordijnen en de servetten, en we het gewoon sjiek vinden staan. Natuurlijk heb ik net weer staan vloeken op onze digitale camera, want het blijkt een probleem om een fatsoenlijke foto te maken. Het lijkt net oranje, maar het is toch echt mooier dan op de foto.

Morgen hebben we natuurlijk onze Ruhetag, dan gaan we verf kopen en voor het eerst weer eens naar  dansles. Zaterdag kunnen we ook naar de dansavond, daar zijn we ook al maanden niet meer geweest. Even pasjes oefenen is natuurlijk wel een goed idee!

Gisteravond erg aardige gasten gehad: twee jongens uit Roemenie die een auto kwamen kopen bij 1 van de autohandelaren hier in de buurt. Vanwege de grens met Oost-Europa zijn er veel autobedrijven die zich specialiseren in goede tweedehands auto’s. Ze hadden duidelijk jaren gespaard om een Ford Focus te kopen. Lijkt me trouwens erg moeilijk: je rijdt in 1 ruk uit Roemenie hierheen, gaat dan in 1 dag een auto uitzoeken, nachtje slapen bij ons en dan de auto ophalen en weer helemaal terug. Op de terugreis heb je een extra hotelovernachting in Hongarije nodig, want dan rij je met 2 auto’s achter elkaar aan en kun je dus niet van bestuurder wisselen.

Na een dagje regen is het hier weer stralend weer. Prima weer om te wandelen, er komen dan ook veel dagjesmensen voorbij. De afgelopen dagen hebben we ook een paar keer passanten binnen gehad voor een drankje. Er staan nu heel brutaal twee onbekende auto’s op de parkeerplaats. Geen idee van wie die zijn, waarschijnlijk wandelaars die ons met hun auto hebben opgezadeld. Ik vind dat nogal grof als je bij die horecagelegenheid niets gebruikt, ik ga bij jou thuis toch ook niet zomaar op je oprit staan….

maandag 17 september 2007

"tot volgend jaar"

We zitten hier een beetje moe voor ons uit te staren na een druk weekend. We hebben er wel weer een enorme kick aan over gehouden. De wandelgroep was zo positief dat ze unaniem waren dat ze volgend jaar weer terug wilden komen. Daar zijn we erg blij mee, we willen natuurlijk graag een vaste klantenkring opbouwen, en deze mensen consumeren veel en boeken lang van te voren. Ook betalen ze netjes voor niet-bezette kamers van groepsleden die op het laatste moment toch niet mee kunnen.
Wat rest, zijn een heleboel gebruikte kamers en een hoop lege flessen. Ik heb al een paar dozen lege flessen naar de glasbak gebracht en Pepijn is maar eens begonnen met poetsen. Onze accountant belde vrijdag op dat we achterliepen met de administratie, maar vandaag konden we niet gaan zitten zonder in te dutten, dus morgen gaan we maar eens rekeningen en bonnetjes sorteren.

zaterdag 15 september 2007

Rustig?

Zo denk je dat het hotel na het weekend leeg is, ineens wordt het stralend weer en 24 graden en "regent" het reserveringen. Zonder al te veel inspanning ineens nu al 40% van de kamers verkocht voor volgende week, en wie weet wat er nog bij komt! Gisteren ook 2x walk-ins gehad die zomaar binnen kwamen voor een kamer, en ook bleven. De parkeerplaats is dit weekend een puzzelstukje, heb net iedereen verteld dat ze zoveel mogelijk moeten inschuiven, er moeten nog meer auto’s bij vanavond…. Alle gasten zijn héél erg tevreden, en dat is na de emotionele achtbaanrit van de afgelopen dagen wel heel erg welkom. We mogen morgen wel uit alle macht ineens gaan poetsen.

Naar aanleiding van de herkeuring zijn de verbouwplannen enigzins gewijzigd. We hebben besloten de kamers nog maar even zo te laten, en iets aan de algemene indruk bij binnenkomst te gaan doen. Zo willen we de lobby opnieuw verven en wat meer schilderijtjes ophangen in de gangen. Ook ga ik volgende week wat mooie zijdebloemen (MOOIE, niet van dat akelige nep) kopen om de gangen wat op te fleuren. Hier en daar hebben we nog wat losse kabeltjes van de satellietboer die we nog wat beter gaan wegwerken. Al voor de keuring hadden we contact gehad met een tapijtboer over mooie projecttapijttegels in een sjieke kleur voor in de kamers, die hebben we gisteren gebeld of hij wat stalen op kon sturen. Van een plaatje is het moeilijk kiezen. Ze zijn echter niet voor de kamers, maar voor de gang en het restaurant. Maandag zijn ze er, en als er een mooie bij zit en we bellen ze, is het aan het eind van de week in huis. Bij de lokale bouwmarkt of equivalent van de Leenbakker halen we wat goedkope stof of goedkope vitrage in een frisse kleur ipv de bruine gordijnen die er nu hangen. Ze hoeven niet te voldoen aan de eisen van kamer-gordijnen, als het er maar gezellig uitziet. Ook hebben we besloten om de tegels uit het terras te bikken, en dat dan met beton te egaliseren, en eventueel het beton een frisse kleur te verven. Wat we dan later aan tegels of hout neerleggen, zien we dan wel weer. We hebben natuurlijk niet zo lang (hooguit een paar weken), maar we willen wel het gevoel hebben dat we er echt alles aan gedaan hebben. Tegen vriendjespolitiek, concurrentieoverwegingen of discriminatie doe je alleen niet zoveel.

Het hoofd van de VVV was overigens geshockeerd over de keuring. Hij ging zijn gewicht in de strijd gooien, want hij vond het zo oneerlijk. De VVV heeft besloten in hun nieuwe catalogus voor volgend jaar bij ons hotel drie sterren af te drukken, en dus tegen de hotelkeuring in te gaan, omdat het volledige team van mening is dat we er gewoon drie moeten hebben. Hij zei ook dat het in de regio algemeen bekend is dat de hoteleigenaren in Bayerisch Eisenstein zeer anti-engels in het bijzonder en anti-buitenlander in het algemeen zijn vanwege het succes van buitenlandse (vaak engelse) verhuurders aldaar. Het stomste wat deze organisatie had kunnen doen is iemand uit die plaats naar een buitenlander (en dan nog wel een engelse!) te sturen. Pepijn roept net dat iemand uit München dat niet weet, maar wel zou kunnen of moeten weten.

vrijdag 14 september 2007

Vernietigend

Heb net even een half uurtje de tijd van mijn leven gehad op internet. Er bestaan een hoop sites waar je je vakantie-ervaringen kwijt kunt. Waar wij voortdurend tussen de 8 en 8,5 terecht komen, vond ik een opvallend veel leuke dodelijke recensies over het hotel van onze vriend van gisteren. En waar wij voortdurend tienen scoren voor service, wordt zijn hotel geheel afgebrand.

Lees mee en val van je stoel van het lachen:
"Das Hauptgebäude und die Einrichtung befindet sich noch immer in dem dunklen 80er-Jahre Eichenholz-Charme. Wer es gerne Rustikal mag, mit unzähligen Zinntellern, kupfernen Pflugpferden und dunkel gerahmten Bildern allerorten wird dort aus dem Schwelgen nicht mehr herauskommen".

"Die Zimmer im Altbau sind sehr altmodisch und dunkel eingerichtet und würden dringendst mal eine Renovierung vertragen. Die tägliche Reinigung der Zimmer war sehr oberflächlich und wenig sorgfältig"

"Die Menueauswahl bestand aus einem Hauptgericht und ??? nichts. Das wäre aber nicht das Schlimmste. Das Abendessen erinnerte unverkennbar an die Bilder in einem Fertiggerichte-Katalog und dementsprechend schmeckte es auch".

"Es gibt in Zimmer einen uralten Fernseher mit Fernbedienung, sah aus wie einer der ersten".

"Das Pool sah grünlich aus, was dazu führte, das wir (7 Frauen) uns davor geekelt haben ins Wasser zu gehen. Schwarzer Schimmel im Duschraum vor dem Saune an der Decke. Sah auch nicht gerade einladend aus".

"Alles in allem, nicht sauber, alles kostet extra, Reklamationen werden nicht zur Kenntnis genommen, hauptsache man zahlt alles und haut wieder ab".

"Das ganze Hotel hat zwei Seiten. Z. B. der Frühstücksraum im Altbbau miefig, dunkel, altbacken ohne Atmosphäre, im angrenzenden Neubau hell und freundlich aber auch ohne Atmosphäre.
Vom dusteren Schwimmbad mit ranzigen Gartenliegen spreche ich lieber nicht. Insgesamt wirkte vieles sehr unprofessionell".

"Man wurde die ganze Zeit das Gefühl nicht los, dass alles zum Eigennutz der Inhaberin auf für sie beste Preis/Leistung getrimmt ist. Geschenkt bekommt man mit Sicherheit nichts. In der heutigen Zeit für uns ein Indiz für kurzfristige Abzock-Mentalität"

"Auffällig war, dass alle Zutaten beim Essen vom Einfachsten waren. Letztendlich ist das Essen minderwertig, einem Hotel nicht würdig".

"Das Frühstücksbuffet entsprach nicht dem Standard eines Wellness-Hotels. Es gab weder frische Sachen noch Abwechslung in den 7 Tagen. Es waren billigste Zutaten bis hin zu aufgebackenen Brötchen aus der Tüte. Es gibt kein Restaurant, sondern auf Wunsch Halbpension. Wir hatten einmal dieses "Menue", als Vorspeise Tomatensuppe aus der Tüte und als Dessert tiefgefrorenen(!) Obstsalat".

"Ich kann das Hotel nicht weiter empfehlen. Wir hatten das Gefühl, es ging nicht um die Zufriedenheit der Gäste, sondern um das Geldverdienen nach altem Stil".

Op een andere site stond ook nog (kan het helaas niet inkopieren): "als ze zo doorgaan zijn ze binnen 2 jaar failliet, zo schofterig als ze de gasten behandelen. Je mag je geld afgeven en verder oprotten".

EN DAT MOET ONS BEOORDELEN ????

Herkeuring

Pepijn heeft vanmorgen weer gebeld met de Bayern Tourist, met de mededeling dat wij het gisteren allemaal niet zo hard wilden stellen tegenover hen, maar dat wij met een hele nare smaak in de mond zijn blijven zitten na de keuring. Dit naar aanleiding van een aantal zeer onkiese, zelfs discriminerende mededelingen van de keurders over buitenlanders, en dat wij daarnaast inmiddels uitgevonden hebben via het internet dat deze personen direkte concurrenten zijn. Als je via de site van het Natuurpark Bayerischer Wald of via de site Arberland een hotel zoekt, kom je bij ons alle drie terecht. Al snel werd duidelijk wat er gebeurd was: de regels stellen dat er iemand moet komen keuren uit een andere Landkreis om partijdigheid of vriendjespolitiek te voorkomen. Die mensen mochten dus niet uit Landkreis Cham komen. Het probleem is echter dat we op de grens van Landkreis Cham en Landkreis Regen wonen. Als je iemand uit Landkreis Regen laat komen, zit die dus mogelijkerwijs maar een paar km verderop, terwijl iemand uit Roding of Rötz (=Landkreis Cham) meer dan anderhalf uur moet rijden om bij ons te komen. Grote procedurefout van de organisatie dus, en daarom krijgen we een herkeuring. We hoefden niet eens andere argumenten in stelling te brengen….
Deze soap wordt vervolgd!

donderdag 13 september 2007

Lelijk tapijt

Je hebt soms van die dagen dat je een moord wilt plegen…. Iedereen die ons al een tijdje volgt, weet meteen dat er vandaag iets niet zo goed gegaan is…..

Op dit moment hebben we het met gasten te druk om een heel verhaal te typen, maar de strekking van het verhaal is dat we inderdaad voldoen aan de hoteleisen, maar dat ze het tapijt lelijk vonden en ook inééns ergens een vlek vonden, de bank bij de receptie (die er staat omdat zij dat willen) moest volgens hen twee kuipstoeltjes en een salontafel zijn, en de gerenoveerde kamers waren ongezellig (ze hadden daar graag wat meer "meuk" gezien, de kamers waren te strak). Alles droop van de subjectiviteit, ze konden ook niet echt met een verhaal komen wát er dan niet goed was. Het goede nieuws is dat ze weliswaar rapport uitbrengen aan de hotelbond, maar niet het laatste woord hebben. Hier is het laatste woord ook nog niet over gezegd: ze waren nog niet koud de deur uit of we hebben opgebeld naar hun hoofdkantoor wat dit nu weer voor onzin was…. Wordt vervolgd…..

Inmiddels hebben we trouwens allemaal blije gasten, die lekker gegeten hebben en een gezellige avond hebben. Draagt enorm bij aan goed humeur bij onszelf!

Update:
Inmiddels zijn we er na een beetje Googlen achter dat de heer van de keuring een direkte concurrent uit de omgeving is, en dat mevrouw een paar appartementjes verhuurt in een toerische plaats een half uur verderop waar Engelsen inmiddels een groot deel van de markt hebben veroverd (zeer tegen de zin van de lokale verhuurders!). Beiden laten zich voorstaan op "origineel Beierse stijl", maar de foto’s van de accomodatie zien er net zo goed niet uit. Meneer z’n lobby en tapijt zijn echt áfschúwelijk!!! Beiden hebben dus zo hun eigen beweegredenen om een potentiele concurrent geen ster meer te geven!

zaterdag 8 september 2007

Bijslapen

Het eerste wat we vandaag gedaan hebben, is na de laatste checkout de deur op slot doen en in bed gaan liggen…. Hoezo druk geweest? Vanmiddag zijn we na 4 uur bijslapen een stukje gaan rijden door de omgeving (iets wat niet overdekt is, is met dit weer geen fun) en hebben daarna bij onze favioriete Griek in Cham gegeten.

Het weer is echt afschuwelijk, de meeste tijd kunnen we het dal en de bergen erachter niet eens zien door de regen en de mist. Op grotere hoogtes (o.a. op de Grosse Arber) is sneeuw gevallen, maar bij ons hier nog niet.Ineke zit in Oostenrijk net wat hoger, en die had foto’s van een besneeuwd hotel. Wij willen trouwens een keer een nieuwe digitale camera, het ligt aan het *&^%$# – ding wat we nu hebben dat er steeds geen foto’s bijstaan. Het is ons hopelijk even vergeven.

Het slechte weer was slecht nieuws voor de groep golfers die we in huis hadden. Tijdens hun toernooi was het gelukkig even droog, maar voor de rest zijn een hoop buitenactiviteiten in het water gevallen. Al dagen hebben we de verwarming aan, en vandaag liepen we met truien, winterbroeken en dikke jassen aan. Kom op zeg, het lijkt wel winter, vorig jaar om deze tijd wilde je zo weinig mogelijk aan vanwege de warmte! Ook het weerbericht biedt niet veel hoop. Met de lastminute boekingen loopt het dus ook voor geen meter, maar we hebben die paar dagen hard nodig voordat we weer "full house" hebben en de keuring langs komt.

Nog 2 weken en dan komen mijn ouders weer gezellig langs. Gelukkig maar, want ik heb vandaag het laatste dropje opgegeten wat Heleen en Martijn meegebracht hadden, en over 2 weken is de Cruesli van Pepijn ook weer op. Nee, even alle gekheid op een stokje, Pepijn heeft mijn ouders niet meer gezien sinds ze hier met Oud & Nieuw waren, en ik heb ze met Pinksteren natuurlijk redelijk kort gezien vanwege die begrafenis. Ergens hopen we dat het weer iets minder slecht wordt en dat het rustig blijft, hebben we tijd om af en toe iets leuks te gaan doen.

dinsdag 4 september 2007

Nieuwe gasten


Zowel op onze weblog als in ons hotel hebben we een hoop nieuwe gasten. Het is best grappig, ik heb wat aandacht besteed aan International Blog Day (maar volgens mij heeft er niemand een recensie geschreven over ons, al hebben een aantal mensen ons in hun blog bedankt voor de recensie), en ineens hebben we 35% meer bezoekers per dag op onze site.

Vandaag zijn er een hoop leuke nieuwe gasten aangekomen, we hadden even wat positieve vibes nodig. Gelukkig gaan onze ‘favoriete gasten’ morgen weg. Op een gegeven moment kreeg ik het gevoel dat het treiteren was: eerst eindeloos zitten zuigen over het eten, maar toen we de gewenste gebraden kip met friet op het menu zetten, wilden ze ineens hier helemaal niet meer eten. Toen was er namelijk niets meer te kankeren, dus toen was het niet meer leuk. Zelf beseffen ze dit kleutergedrag waarschijnlijk niet eens.
De komende dagen wordt het echt topdrukte: morgen moeten we samen nog "even" 9 kamers schoonmaken, en donderdag 2. We gaan donderdag een enorme BBQ houden op ons terras en vrijdag een lopend buffet, anders is het HP logistiek gezien niet te doen. Dan is het een paar dagen rustig (wéér alles poetsen!) en zitten we vanaf volgende donderdag wéér ramvol. Precies die donderdag komt de hotelsterrenkeuring. Hoezo timing?
Daarna wordt het akelig stil. De zomer is dan echt voorbij, en dan krijgen we alleen nog een echt boekingspiekje in de herfstvakantie (loopt nu al goed). Geen nood, onze handen jeuken om een stel kamers te gaan verbouwen. Daar hadden we er natuurlijk al een paar van gedaan, maar de hele zomer is er niets van gekomen. Maandag 17 september gaat de beuk erin, en werpen we de houten lambrisering en de prachtige bruine Heuga-tegels van 6 kamers over de balkonrand. We hebben gisteren voor de balkonkamers leuk projecttapijt gezien voor een zinnige prijs, wat we zelf kunnen halen met de aanhanger en zelf kunnen leggen. Ook hebben we eindelijk een redelijke oplossing voor de afbrokkelende terrasvloer. Pepijn had grote plannen om van het overdekte terras een serre te laten maken met openvouwbare deuren, maar na een aantal offertes blijkt dat toch financieel wel wat overambitieus te zijn. Dan maar een nieuwe vloer erin en leuk investeren in supermooie kamers. Eindelijk tegels in onze eigen badkamer en een eind aan een mogelijke electrocutie zou ook mooi zijn! Ik probeerde net een foto te maken van de spaghetti van loshangende electriciteitsdraden in onze badkamer, maar voor een buitenstaander is niet te zien wat wat is…

zondag 2 september 2007

Steve Lukather's pizza


In 2002 werkte ik (Pepijn) bij Crowne Plaza Schiphol in de nacht. In juni kwamen er een paar bands inchecken die net van een optreden in Weert kwamen, op het festival Bospop. 
1 van die bands was Toto, en zoals dat gaat draag je natuurlijk de koffers voor die mensen. Er werd onderweg naar de kamer al gesproken over wat te eten, en natuurlijk heeft een vijfsterren hotel ook ‘s nachts een – zij het beperkte – roomservice. Men wilde graag pizza, en even later werd er gevraagd of ik daar al voor gebeld had. Ze waren zeer verrast toen ik zei dat ik die in de oven zou schuiven zodra ik weer beneden was; "U bedoelt dat we VERSE pizza krijgen? Niet van een koerier?"; waarop ik door Steve Lukather omhelsd werd! 
Ik vond dat wat overdreven en weet het aan een overmatige whisky-consumptie…….tot gisteravond.
Wat wil het toeval, we hebben nu een gast die jaarlijks voor de bands zorgde. Het gesprek kwam op muziek, bands, vip-gasten…. en ik hoorde ineens de voorgeschiedenis van dit verhaal.
Al vóór het optreden bleek Steve om een pizza te hebben gevraagd, maar mede doordat hij een waslijst aan eisen had en de pizza (met een koeriertje) van ver moest komen, heeft hij die nooit gekregen. Daarna nog in de toerbus naar Amsterdam, en midden in de nacht krijgt meneer Lukather dan eindelijk zijn pizza. Natuurlijk had die omhelzing ook met een half flesje whisky of zo te maken maar ik begrijp de reactie nu beter!