ons hotel

zondag 29 juli 2007

Topdrukte

We hebben even niet zoveel tijd om te bloggen, we zijn de hele dag volop in touw. Iedere dag hebben we aankomende en vertrekkende gasten, gelukkig vanaf vandaag weer wat minder mensen voor 1 nacht. Gisteren hadden we maar een paar gasten die bleven, voor de rest was het een complete migratie. Vandaag is het gelukt alle kamers voor de aankomsten vóór 15 uur schoon te hebben, een unicum. Het kamers schoonmaken gaat steeds sneller, we moeten ook wel….

We hebben sinds dit weekend ook weer wat meer Duitsers. Het begon echt een beetje een nederlandse enclave te worden hier. Het werd al zo erg dat de VVV vroeg als er Nederlanders binnenkwamen of ze bij ons logeerden…..

We maken eigenlijk niet zoveel mee, naar de supermarkt is het enige uitje. Jullie begrijpen dat we al weken niet naar dansles geweest zijn, we kunnen inmiddels niet meer tellen hoeveel lessen we al gemist hebben… We hebben gelukkig weer allemaal leuke en lieve gasten, en daar doen we het voor…

woensdag 25 juli 2007

Technisch

Wilde ik gisteravond ven een klein logje plaatsen, was web-log.nl onbereikbaar door een stroomstoring bij hun server in de USA…

De satellietmonteurs zitten weer op het dak. Toen het gisteren enorm regende, is het dak natuurlijk weer heftig gaan lekken bij de schotelmast….

Hier gaat het gewoon mega met de boekingen. De aanvragen en internetboekingen stromen binnen, het is duidelijk te merken dat het zaterdag zwarte zaterdag is. We gaan een redelijk eenvoudig menu doen, wat niet verpieterd als mensen heel lang in de file staan. Ik heb morgen de "sluitdienst", ben benieuwd hoe laat de laatste binnen is. Ondertussen is het poetsen, poetsen, poetsen. Over 1 ding zijn we het eens: volgend jaar komt er een housekeepingmedewerker! Gisteren tot 3 uur ‘s nachts aan het afwassen geweest, en toen stond het aanrecht nog vol. Ik heb de theedoek maar in de ring gegooid en ben naar bed gegaan. Vanmorgen werd ik wakker alsof er een olifant op mijn hoofd had gezeten, dus heb ik mij nog maar "even" omgedraaid. Om 12.30 was ik eindelijk onder de levenden. Heb net mijn ontbijt op, en ga zo snel de rest van mijn afwas afmaken. Pepijn heeft vanmorgen een paar rekken afgewassen, maar de ontbijtboel is er natuurlijk weer bijgekomen.

De ouders van goede vriend Harald zijn gisteren aangekomen. Die wilden het hele gebeuren ook wel eens aanschouwen en blijven een weekje. De zakken drop en het pak Cruesli zijn meteen opengesloopt, dat lijkt me duidelijk. Ik was al twee weken door mijn voorraadje suikervrije drop van Jamin heen, en Pepijn had ook al geen cruesli meer, dus dat kwam goed uit. Over twee weken komen goede vrienden Heleen en Martijn, dus die worden vast ook weer ingezet als boodschappenkoerier. Ik stuur nog wel een mailtje, hoor, Heleen….

zondag 22 juli 2007

Rare kostgangers

Pfoe… het was een raar weekend. We hebben een aantal gasten in huis (gehad) die op zijn zachtst eigenaardig waren…. Begrijp me niet verkeerd, ook een heleboel leuke, gezellige en lieve gasten. Maar de merkwaardige blijven je altijd bij.

Je kunt merken dat het zomervakantie is, en dat er een hoop mensen op een koopje uit zijn. Die mensen willen voor een dubbeltje het Hilton, en die zul je dus nooit tevreden krijgen. Op dit moment hebben we redelijk veel last van dat soort mensen die ook nog eens 1 nacht boeken. Dat zijn vaak mensen op doorreis die zich niet realiseren dat ze vanaf de snelweg een uur moeten rijden. Die kijken alleen naar de prijs, maar bedenken zich niet dat 50 km niet zo fijn rijden is, door het donker, over bergweggetjes, met jengelende kinderen achterin, als je al een hele dag in de auto zit. Alle attracties waarom mensen naar het Beierse Woud komen (de stilte, de bossen, de tractoren, de kleine bergweggetjes) vinden ZIJ alleen maar hinderlijk. Probleem is dat ze dus veel te laat heel erg chagerijnig aankomen, en NU willen eten, maar dan wel wat ZIJ in gedachte hadden (eigenlijk stiekum McDrive), en dus niet een half uur op iets goeds willen gaan zitten wachten. Jammer: first come, first serve, dus mensen die ‘s morgens of van te voren al halfpension geboekt hebben, krijgen éérst hun eten. Dan krijg je daarna gezeur over de ontbijttijd, want ze hebben ineens bedacht dat ze ultra-vroeg moeten gaan rijden. Ze willen dus dat wij maar uren eerder opstaan en voor het ochtendgloren ontbijt klaarzetten, want het is natuurlijk ONZE schuld dat zij niet van te voren op de kaart kijken waar ze eigenlijk boeken.

Natuurlijk zijn we best flexibel, en kan er een heleboel, maar wie zich gedraagt als een Hollywoodster hoeft niet op veel sympathie te rekenen in een 2-sterrenhotel. We gaan nu iets aan de prijsstructuur en boekingsvoorwaarden doen, want die één-nachters vullen wel mooi de lege gaatjes in de boekingskalender, maar die zullen voor die ene nacht iets meer moeten betalen, gezien de extra moeite en ergernis die het oplevert (al was het maar het extra wasgoed en de extra kamerschoonmaak). Ook kunnen mensen die na 17.00 uur aankomen (vooral voor 1 nacht) alleen nog maar iets van de kleine kaart bestellen (tenzij vooraf HP besteld), aangezien de kwaliteit van het driegangen-keuzemenu er onder lijdt voor álle gasten.

Andere rare kostgangers waren deze week mensen die op hun terras met hun zelf meegebrachte campinggrill gingen zitten barbequen. Ook hebben we gasten die iedere morgen steevast iets heel kleins (1 ei, 1 stuk fruit, 1 jammetje) van het ontbijtbuffet jatten. Het gaat alleen zo subtiel (het zijn echt "beroeps") dat we ze nog steeds niet op heterdaad hebben kunnen pakken. Nu vanavond een nieuw hoogtepunt met gasten die op hun eigen balkon gingen zitten picknicken, maar wel brutaal naar de keuken liepen of ze gratis 4 plakjes kaas mochten voor op hun zelf meegebrachte broodjes. Er werden nog eisen gesteld ook aan het soort kaas en de kwaliteit ervan. Nou ja zeg! Ook een stunt deze week waren gasten die vroegen of ze het geld van het verblijf bij thuiskomst konden overmaken, want nu afrekenen kwam ze niet zo goed uit. Túúrlijk, wij zijn het Leger des Heils, nou goed, en we vertrouwen u natuurlijk op uw blauwe ogen….

Aan de andere kant zijn er vanavond mensen uitgecheckt die hier 8 dagen geweest zijn, en ons heel dierbaar geworden zijn. Die komen waarschijnlijk met de kerstdagen terug om te langlaufen. Ook hadden we weer een aantal enthousiaste eters die niet zeiden "doe mij maar een bord friet", en hebben we deze week weer een aantal keren vette fooi gehad. Het is dus deze week meer een mix van verschillende ervaringen. Het houdt je scherp, maar het brengt je ook in verwarring. Wat de één geweldig vindt, vindt de ander vreselijk. Zolang je ‘s avonds maar in bed stapt met het idee dat jij er in ieder geval naar beste eer en geweten alles aan gedaan hebt… meer dan je best kun je niet doen…..

donderdag 19 juli 2007

"Rustdag"

Vandaag hebben we geen aankomsten en geen mensen die al vooraf halfpension geboekt hebben, dus hebben we met de paar gasten die we vanavond hebben afgesproken dat we vanavond niet koken. Vanaf morgen barst de drukte weer goed los. Vandaag geen dansles, dus wat dat betreft wel jammer getimed eigenlijk. Waarschijnlijk gaan we niets doen, letterlijk uitrusten is een betere optie. Zo meteen duiken we ons bed in om bij te slapen!

Het is hier nog steeds erg heet, zo’n 32-36 graden. Dat draagt natuurlijk ook niet bij aan het fitte gevoel. Dat is echter nog niets vergeleken met problemen die andere mensen hebben… Gisteravond heeft de buurvrouw een beroerte gehad. Binnen no time stonden er een auto van de Notarzt, de Rettungsdienst en een ambulance voor de deur. Gelukkig waren er geen "loeiende sirenes" nodig, en gaat ze het redden, maar het is toch naar.

Onze man uit Bahrein heeft afgezegd, omdat hij geen visum voor Duitsland krijgt. Toch jammer, nu zullen we nooit weten wat hij hier kwam doen. Nou ja, de boekingen lopen zo goed, er komt wel weer iemand anders voor in de plaats.

maandag 16 juli 2007

Vrijersvoeten

Grote paniek toen Katja al 24 uur weg was. Onze "kleine smurf", zoals we haar altijd noemen, is er het typje niet naar om een maaltijd over te slaan. Integendeel, die staat al een uur voor etenstijd uitgebreid te roepen om het voer. Bovendien slaapt ze graag ‘s nachts lekker binnen in haar mand. Een luxe poes dus! Pepijn heeft heel lang lopen zoeken, en toen posters gemaakt om in de buurt op te hangen. Toen hij ze ging verspreiden, kwam er helemaal aan het eind van de straat een zielig klein klagelijke miauwtje uit het struikgewas, gevolgd door een wankele en zwakke Katja. Hij heeft haar naar huis gedragen, iets wat ze normaal nooit zou toelaten. Ze heeft enorm zitten schrokken met haar eten, maar toen wilde meteen daarna weer naar buiten. Nou nee, schat, eerst op krachten komen. Gezien de graagte waarmee ze weer naar buiten wilde, en de bronstige geluiden die eruit kwamen, heeft ze een vriendje….

Ondertussen is het hier zuchtend heet, net als overal in Europa. Ik hoor net op Radio 538 (met dank aan de nieuwe satelliet) dat het in Nederland ook bijna niet uit te houden is. Wat zijn we met z’n allen toch een stelletje zemelaars: als het koud is, is het niet goed, en andersom ook niet. Pepijn meldt net dat onze buitenthermometer aan de gevel in de schaduw vindt dat het 34 graden is.

Gisteravond een werkelijk unieke boeking binnen gekregen: de hele maand augustus een gast uit Bahrain. Wat die hier komt doen, we hebben echt geen idee. We hebben maar een leuk mailtje gestuurd met duidelijk erin dat we in het prachtige Beierse Woud gelegen zijn. Als hij een andere Lam bedoelde (er zijn meer plaatsen in de wereld die zo heten), kan hij tenminste niet zeggen dat hij het verkeerd begrepen heeft.

We hebben het nu een paar dagen wat minder druk qua gasten, dus eindelijk tijd om een beetje in te lopen met schoonmaken, was draaien en gras maaien. We zijn echter wel sloom door warmte en vermoeidheid, dus echt opschieten doet het niet.

donderdag 12 juli 2007

Drup

Vanmorgen stortregende het weer, en nee he, weer lekkage langs de satellietmast. Zo meteen toch maar weer even bellen naar die jongens. Als zij het niet oplossen, bel ik een dakdekkersbedrijf en stuur ik hen een rekening. Astra 2 (BBC enzo) doet het trouwens alleen bij mooi weer, er wordt nu iemand van de fabriek langsgestuurd of het aan de geleverde apparatuur ligt. Wordt weer vervolgd. Zucht!

Was Pepijn morgen de klos met een vroeg ontbijtende zakenman, vandaag was het mijn beurt. Zakenreizigers zorgen voor een leuke vulling, en ze zijn minder "high maintenance" als vakantiegangers, maar arriveren vaak laat, en gaan vroeg weer weg. Gelukkig was ook hij weer erg tevreden.
Vandaag krijgen we een aantal gezinnen met kinderen, dus dat gaat vast voor leven in de brouwerij zorgen. De boekingen blijven ondertussen binnenstromen, en wij blijven ondertussen maar poetsen. We lopen natuurlijk weer achter: het is de bedoeling dat de kamers schoon zijn en dat je alleen een kamer hoeft schoon te maken die uitcheckt, en niet andersom (race tegen de klok om op tijd een kamer schoon te hebben voor een inchecker).

Vanaf morgen zou het weer eindelijk beter moeten worden, vanaf het weekend wordt het zelfs 31 tot 35 graden. We gaan weer heel blij zijn met de airco!

dinsdag 10 juli 2007

Knaagdier

Gisteren een hele drukke dag op route gehad in Regensburg. De auto zit nog tot het dak vol geladen met spullen, toen we om 23.30 (!) thuis kwamen, hebben we ‘m zo de garage ingereden met alles erin. De auto zit ongeveer 50 kg onder zijn maximale laadgewicht, zo vol is ie!

In de woonkamer roken we een rare en onaangename lucht, waarop Pepijn de kattenbak snel ververst heeft. Een uur later rook het nog zo vies. Pepijn vond na onderzoek op de vloer een grote muis in beginnende staat van ontbinding. Bah!

In Regensburg ben ik snel naar de kapper geweest, mijn favoriete, min of meer vaste, kapster was er niet. De nieuwe collega die het nu geknipt heeft, heeft het op z’n zachtst gezegd niet echt netjes gedaan. Het ziet eruit alsof de ratten eraan gegeten hebben, en ergens zit een hap die er na groot protest ook niet meer uit te krijgen was. Ik heb de zaak met speldjes maar een beetje gefatsoeneerd vanmorgen, hopen dat het er over een paar weken een beetje uitgegroeid is. Mijn haarband kan ik voorlopig niet in, dan valt het extra op dat die trut het in lagen geknipt heeft ipv recht. Als je zulk steil haar hebt als ik, moet je het niet in lagen knippen, dan krijg je een ontsierende rand in het haar. Zo zie je, je ervaring met een kapsalon is eigenlijk heel subjectief, het hangt er echt vanaf wie je haar knipt.

Er hingen weer een paar reserveringen in de inbox, onder andere voor morgen. Vandaag moeten we dus weer een paar kamers schoonmaken.

maandag 9 juli 2007

Psst...caffeetje kopen...

….met skischool….(niet verder vertellen hoor)
Je vraagt je natuurlijk af waar het nu weer over gaat. Sinds de CIA-log hebben we het erg druk gehad met gasten en weinig tijd gehad om te loggen, dus valt er vanalles te melden.

De satellietinstallatie werkt nu redelijk, onze decoder heeft alleen nog wat problemen met de netten die achter de Canaldigitaalkaart zitten (maar daar hebben de gasten geen last van) . Het lijkt bijna of het ding de hoeveelheid te decoderen data maar nauwelijks aankan. Zou het aan de decoder liggen? Ongecodeerde kanalen komen glashelder binnen!
Astra 2 (28.2 graden) ontvangen we met de grotere schotel nu net over de 50% signaalsterkte: voldoende om te kunnen kijken, maar nog niet perfekt. Bovendien pakt het systeem misschien 40 van de paar honderd kanalen op die schotel, de rest komt nog steeds te zwak binnen. Volgens ons en volgens de satellietboer moet dat beter kunnen dus komt er iemand van de schotelfabrikant kijken of die snapt waar het aan ligt. Zelfs het op dit vlak gespecialiseerde bedrijfje Bavaria Sat uit München deelt ons (telefonisch) mee dat we nu de juiste spullen hebben en dat het nu op de instelling aankomt.
De (lichte) lekkage, die trouwens alleen bij regenbuien type zondvloed optrad, is verholpen met rijkelijk siliconenkit. Het wachten is nog even op een echte test, maar de weersvoorspelling zegt dat die nog deze week komt.

Ondertussen hadden we de computercursus voor gepensioneerde Lufthansamedewerkers natuurlijk nog in huis, die zijn gisteren tevreden vertrokken, en nog wat losse kamers Duitse en Nederlandse toeristen. Voor het computeren was het LAN en het wireless natuurlijk doorslaggevend voor de boeking, en het hele systeem heeft gelukkig de hele week vlekkeloos zijn werk gedaan.

We hadden ook nog tussendoor een ook weer zeer tevreden zakenreiziger die zijn laptop niet te best had beveiligd. Tijdens het doen van de dagafsluiting kreeg ik van Mediaplayer ineens de vraag of ik of zijn PC opgeslagen bestanden wilde kunnen afspelen. Nee dus… maar het hele zaakje staat zo ingesteld dat ik die PC niet eens zou moeten kunnen zien, de deur moet dus echt wijd open hebben gestaan!

Kort na het plaatsen van het vorige logje kwam hier een verzekeringsagent binnen van wie ik (P) ooit een offerte voor een privé-ziektekostenverzekering had gevraagd. Glibberig tiepje, vonden we toen al, en die offerte lag er nog steeds. Maar daar kwam hij niet voor. Ik zat samen met Natascha de administratie te doen in kantoor, toen hij ineens bij de receptiebalie stond. "Kunnen we praten?" Ja natuurlijk, we zijn hier onder ons, zegt u het maar… Dat leek niet de bedoeling, hij had eerder een gesprek onder 4 ogen in een geluiddichte ruimte in gedachten, maar het hoge woord kwam er toch uit. Cafeetje kopen? In Bodenmais? Zit ook een skischool bij. Hoezo dat nou weer? Hmm, ik had ooit en passant gezegd dat onze ouders de voorspelling hadden gedaan dat als we het helemaal leuk, goedlopend en op poten hadden, we zouden zeggen "Nog een keer!" het hotel verkopen en het elders opnieuw maar nog groter zouden herhalen. Nou moet ik dat nog zien, ik kan het me wel voorstellen, maar het zit niet in de planning. Maar een café met skischool 45 minuten rijden hiervandaan, naast al het werk wat we al hebben? Ja we zijn zeker gek, bovendien wat moeten we met een skischool! Natas kan niet eens skien, en ik had het ook al 15 jaar niet meer gedaan voor we hier kwamen wonen. Wil de familie Sillevis geen dependance, die zijn tenminste nog gekwalificeerd voor zoiets. Hij kende dus iemand, vriend van een klant, via-via en lekker vaag, die te oud werd en geen kinderen had, je kent het wel, maar via déze glibberaal zou ik me 3-dubbel indekken voor ik een bedrijf overnam!

Na de drukte en het niet hebben van een Ruhetag donderdag dan dus vandaag maar. De gasten hebben net ontbeten, als ze straks de deur uitgaan nog even hun kamers rechttrekken en naar Regensburg. Hoewel, rustdag, we moeten naar IKEA voor 14 bureaubladen (groot succes in kamers 6 en 12), naar de Metro (Makro), kapper. Druk programma, en de gasten maar denken dat we leuk een dagje de hort op zijn…..

donderdag 5 juli 2007

CIA-afluisterpost Haus am Berg

De nieuwe schotel is er en werkt maar wat í­s dat ding GROOT!


Het lijkt wel een afluisterpost van de CIA ofzo op het dak van ons hotel.
De hotelgasten hebben dus nu helemáál veel kanalen omdat we naast Astra 1 nu ook Astra 2 (Eurobird1) ontvangen. Vanwege de codering van veel Nederlandse programma’s moeten onze Nederlandse gasten het nog steeds met BVN en de regionale omroepen doen, hoewel ze theoretisch met een eigen decoder en abonnement hier wel kunnen kijken naar NL1-3 en de commercielen: het signaal komt hier namelijk wel binnen op de kamers.

Zelf hebben we nu dus ook iets van 500 kanalen – en geen tijd om er naar te kijken! Bovendien moeten we maar eens even gaan puinruimen, want 24-uur shoppingkanalen en talen waar we niets mee kunnen (Farsi, Ghanees, Hindi…) kunnen we beter meteen wissen. Kijken wat er overblijft dan.

*********
Update: er staan mannen op ons dak en in onze voortuin. Samenvatting: de tweede schotel doet helemaal niets meer. Bovendien hebben we vannacht lekkage gehad langs de mast wat door de zolder naar beneden in de gastengang is gedropen. Wordt vervolgd……

maandag 2 juli 2007

Zeikweer

Het regent hier echt de hele dag hard. Was het gisteren nog stralend zonnig en 30 graden, vandaag heeft het weer een duikeling gemaakt. Helaas voor onze gasten zijn de voorspellingen voor de rest van de week niet goed. We hebben het ondertussen best druk en na een beetje een boekingsdipje lopen de reserveringen ineens weer heel erg goed. Iedere dag moeten we meerdere kamers als de wiede-wiede-weerga schoonmaken omdat de volgende gast er dan al weer in moet. Ik voel me alsof ik achter de feiten aan loop. We hebben weer een boeking gekregen van terugkerende gasten: ze waren hier met Hemelvaart, en wilden graag over een paar weken nog een keertje komen, maar dan langer. Joehoe, het wordt nog eens wat met ons!

Pepijn is nu even naar de groothandel en de bouwmarkt in Straubing, dus ik bewaak het fort in mijn eentje tot hij terug komt. We kregen de rekening van de hotelsterrenkeuring, als we die betaald hebben komen ze waarschijnlijk kijken. Nog maar even een paar dagen niet betalen, totdat we zeker weten dat het er hier netjes uitziet!