He, he, eindelijk tijd voor een logje! De afgelopen dagen was het echt hollen, rennen, vliegen. De grote groep die we hier vanaf donderdag hadden, wilden alle avonden hier eten, dus dat was hard werken. Daarbij was het ook nog 30-34 graden, dus we hebben flink gezweet. Zowiezo zijn groepen altijd heel hard werken, want die willen natuurlijk allemaal tegelijk eten, allemaal tegelijk in- en uitchecken en allemaal tegelijk een drankje. Als je individuele gasten hebben, komen die nog gespreid ontbijten. Hier zag het buffet er na 3 minuten uit of er een zwerm sprinkhanen was neergedaald. Wat bij groepen altijd opvalt, is dat ze ten opzichte van elkaar zo weinig tolerant zijn: snel alle broodjes graaien, stel je voor dat iemand anders een broodje meer heeft als jij…. Als het holbewoners waren geweest, hadden ze elkaar met hun knots geslagen. Er waren er gelukkig ook een paar bij die wel doorhadden dat als ze rustig hun kopje koffie dronken, alles vanzelf werd aangevuld.
Het eerste wat we gisteren gedaan hebben toen de bus wegreed, was een paar uur terug in bed kruipen. Ik stond te tollen op m’n benen van vermoeidheid! Na het schoonheidsslaapje hebben we in rap tempo alle bedden afgehaald (de wasserette komt op maandagmorgen vroeg), en daarna zijn we naar Lam gewandeld. Voor het eerst in 4 dagen buiten in het zonnetje. Het was zes uur, en nog was het 24 graden! Bij 1 van onze collega’s op het marktplein hebben we gegeten. Ze vonden het oprecht leuk ons te zien, de baas en zijn vrouw kwamen uitgebreid bij ons aan tafel zitten kletsen. We kennen ze natuurlijk al van de hoteliers-ronde tafel, en van de wandelbrochure, maar we hadden er nog nooit gegeten. Alle collega’s in Lam hadden het gisteravond rustig, het lange Fronleichnam-weekend was voorbij, de meeste gasten waren naar huis.
Vanmorgen besloten we naar Regensburg te rijden voor een bezoekje aan Ikea, wat andere woonwinkels en een grote bouwmarkt. Het was zo ongeveer de enige dag in weken, zo niet maanden, dat we samen weg konden. Voor onze derde ster hadden we nog tafellampjes nodig (verplicht, wie snapt ‘m nog?) en daarvoor zijn we leuk geslaagd. We werden gebeld door gasten die morgen zouden aankomen. Ze waren vandaag alvast een stukje gaan rijden, maar het ging zo voorspoedig dat ze er bijna waren: of we nog een kamer hadden vanavond. Wij zijn dus snel naar huis gereden en hebben als de wiede-weerga een kamer schoongemaakt. Pepijn is net naar bed, ik moet het ontbijtbuffet nog opzetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.